Πραξικόπημα του Παλατιού στο Ριάντ

Μια νέα περίοδο στη Μέση Ανατολή

Η φύση, λένε, μισεί το κενό. Το τέλος του «Ισλαμικού Εμιράτου στο Ιράκ και τη Συρία» ( το «Ντάες» σύμφωνα με το αραβικό ακρωνύμιο του) -που έχασε μόλις διαδοχικά τη Μοσούλη, κάτω από τα χτυπήματα του ιρακινού στρατού, τη Ράκα που καταλήφθηκε από το στρατό των ΗΠΑ, και τη Ντέιρ ez-Zor, που απελευθερώθηκε από το συριακό στρατό-, κλείνει έναν πόλεμο και ανοίγει μια νέα περίοδο. Η αποτυχία του Μασούντ Μπαρζανί να αναγνωριστεί η προσάρτηση του Κιρκούκ από τους Κούρδους του PDK απομακρύνει το σχέδιο για ένα νέο αποικιοκρατικό Κράτος, το ψευδο-Κουρδιστάν, εμπροσθοφυλακή του ισραηλινού στρατού κατά του Ιράν.

Ενώ η ευρύτερη Μέση Ανατολή είναι κατεστραμμένη, ιδιαίτερα στη Λιβύη, τη Συρία, το Ιράκ, την Υεμένη και το Αφγανιστάν, παραμένουν τέσσερα Κράτη που είναι σε θέση να προωθήσουν τα συμφέροντά τους: το Ισραήλ, η Σαουδική Αραβία, η Τουρκία και το Ιράν. Για να γίνει αυτό, το κάθε Κράτος πρέπει να αναλάβει μια πρωτοβουλία πριν από τη συνάντηση των προέδρων Βλαντιμίρ Πούτιν και Ντόναλντ Τραμπ, που έχει προγραμματιστεί κατά τη διάρκεια της συνόδου κορυφής του APEC (Asia-Pacific Economic Cooperation) στη Danang (8 - 10 Νοέμβριου).

Στις 3 Νοεμβρίου, το Ισραήλ δήλωσε ότι είναι έτοιμο να προστατεύσει τους Δρούζους της νότιας Συρίας από τους τζιχαντιστές που τους επιτέθηκαν στο συριακό χωριό Hader. Από τις αρχές του 2017, το Τελ Αβίβ προσπαθεί να δημιουργήσει ένα αποσχιστικό κίνημα των Δρούζων στο νότιο τμήμα της Συρίας με το μοντέλο που χρησιμοποίησε με τους Κούρδους στο βόρειο τμήμα της χώρας και στο Ιράκ. Η Μοσάντ στρατολόγησε τον Σύρο υποστράτηγο Καλντόν Τζεϊντιντίν, ο οποίος προσπάθησε να διακηρύξει ένα Ντρουζιστάν. Αλλά κατάφερε μόνο να συγκεντρώσει δώδεκα μαχητές εναντίον της Δαμασκού.

Την ίδια μέρα, η Τουρκία έφερε σε επαφή τις διάφορες τζιχαντιστικές οργανώσεις της Ιντλίμπ για να δημιουργήσουν μια «κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας», υπό την προεδρία του Muhammad Al-Sheikh και με τον Al-Riyadh Al-Asaad ως αναπληρωτή πρωθυπουργό. Η Άγκυρα ξαναυιοθετεί για το Κυβερνείο της Ιντλίμπ την ιδέα του Καταριανού συμμάχου της, ο οποίος το 2012 είχε ιδρύσει μια εναλλακτική κυβέρνηση της Συρίας υπό το όνομα «Συριακός Εθνικός Συνασπισμός».

Δεν υπάρχει κανένα σημάδι από την Τεχεράνη, πιθανότατα επειδή η Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν είναι η μόνη από τα σημερινά τέσσερα μεγάλα κράτη της περιοχής που είναι νικήτρια τόσο του Ντάες όσο και των Μπαρζανί. Συνεπώς, δεν είναι προς το συμφέρον της να τροποποιήσει τη νέα κατάσταση.

Η έκπληξη προήλθε από το Ριάντ. Η βασιλική οικογένεια δεν επιδίωξε να επιβάλει μια νέα περιφερειακή τάξη, αλλά ο πρίγκιπας Mohammed bin Salman ("MBS") ανέτρεψε τη σκληροπυρηνική τάξη του βασιλείου του.

Η παραίτηση του Σαάντ Χαρίρι

Στις 4 Νοεμβρίου κατά τις 11:00 ώρα GMT, ο πρωθυπουργός του Λιβάνου, μιλώντας ζωντανά στο τηλεοπτικό κανάλι του Al-Arabiya, από το Riyad Ritz Hotel και παρουσία του Σαουδάραβα Διάδοχου του Θρόνου (Saudi Crown Prince, «MBS»), ανακοίνωσε την παραίτησή του. Με αυστηρή ανάγνωση του κειμένου που του είχε συνταχθεί, ο Σαάντ Χαρίρι ξέχασε ξαφνικά ότι προήδρευσε μια κυβέρνηση, συμπεριλαμβανομένων υπουργών της Χεζμπολάχ. Εκφράστηκε με τα ακόλουθα λόγια: «Όπου υπάρχει το Ιράν, σπέρνει τη διαίρεση και την καταστροφή. Η απόδειξη είναι η παρέμβαση του στις αραβικές χώρες, για να μην αναφέρουμε την βαθιά μνησικακία του εναντίον του αραβικού έθνους (...) το Ιράν έχει τον έλεγχο για την τύχη των χωρών της περιοχής (...) Η Χεζμπολάχ είναι ο βραχίονας του Ιράν όχι μόνο στο Λίβανο, αλλά και σε άλλες αραβικές χώρες (...) Δυστυχώς, συνειδητοποίησα ότι ορισμένοι συμπατριώτες είναι χέρι-χέρι με το Ιράν το οποίο επιδιώκει να απομακρύνει το Λίβανο από το αραβικό περιβάλλον του. Ένδοξε Λαέ του Λιβάνου, η Χεζμπολάχ πέτυχε, χάρη στα όπλα της, να επιβάλει μια πραγματική κατάσταση (...) Θέλω να πω στο Ιράν και στους κολλητούς του ότι είναι χαμένοι. Τα χέρια που επιτίθενται στα αραβικά Κράτη θα κοπούν. Και το κακό θα στραφεί εναντίον εκείνων που το ασκούν».

Αυτό το δραματικό κείμενο θάβει τη σουνιτική/σιιτική θρησκευτική σύγκρουση για να αναβιώσει εκείνη τη ρατσιστική των Άραβων ενάντια στους Πέρσες. Πρόκειται για πρόοδο παρά τα φαινόμενα στο βαθμό που οι ευκαιρίες πολέμου είναι πιο περιορισμένες, δεδομένου ότι οι Σουνίτες και οι Σιίτες ζουν αναμεμειγμένοι, ενώ οι Άραβες και οι Πέρσες έχουν εγκατασταθεί σε χωριστά εδάφη. Συγκεκριμένα στον Λίβανο, αυτή η αλλαγή δεν αλλάζει πολλά πράγματα. Προπαντός, αυτό το κείμενο δεν προσδιορίζει τους λόγους για την παραίτηση του πρωθυπουργού.

Ο Σαάντ Χαρίρι πρόσθεσε ότι φοβόταν για τη ζωή του. Το Αλ-Αραμπίγια εξήγησε λίγο μετά ότι είχε αποφύγει τις προηγούμενες ημέρες μια απόπειρα δολοφονίας. Ωστόσο, πρώτα η λιβανέζικη αστυνομία και στη συνέχεια η γενική ασφάλεια του Λιβάνου τον αμφισβητούν διαψεύδοντας ότι γνώριζαν κάτι σχετικά με αυτή τη δολοφονία. Το Αλ-Αραμπίγια ισχυρίστηκε ότι ο Ραφίκ Χαρίρι, πατέρας του Σαάντ, δολοφονήθηκε το 2005 από το Ιράν, ενώ το ίδιοι το κανάλι για χρόνια κατηγορούσε τους πρόεδρους του Λιβάνου και της Συρίας, Εμίλ Λαχούντ και Μπασάρ Άσαντ, ότι εκείνοι είχαν διατάξει τη δολοφονία.

Μετά το τέλος της ομιλίας του, ο Σαάντ Χαρίρι τηλεφώνησε στον Λιβανέζο πρόεδρο Μισέλ Αούν και του ανακοινώσε επίσημα την παραίτησή του. Η συζήτηση ήταν πολύ σύντομη και δεν απάντησε στο ζήτημα των λόγων της παραίτησής του.

Ο Σαουδάραβας Υπουργός για τις Υποθέσεις του Κόλπου διαβεβαίωσε ότι, σε αντίθεση με ό, τι μπορεί να πιστέψει κανείς σε πρώτη ματιά, η Σαουδική Αραβία δεν είχε συλλάβει τον Σαάντ Χαρίρι και ότι θα μπορούσε να επιστρέψει, οπότε το θέλει στον Λίβανο. Επειδή επέμεναν οι φήμες για τη σύλληψή του, ο λογαριασμός Twitter του πρωθυπουργού δημοσίευσε μια φωτογραφία του σε τι σερτ, με τον Σαουδάραβα πρεσβευτή στον Λίβανο.

Ακόμη πριν ο Σαάντ Χαρίρι τελειώνει την ομιλία του, ο αντίπαλός του, πρώην διευθυντής της κεντρικής αστυνομίας (ISP) και έπειτα υπουργός Δικαιοσύνης του Λιβάνου, Achraf Rifi, επέστρεψε από την ιταλική εξορία του στη Βηρυτό. Εντούτοις, δεδομένου ότι ο κύριος Χαρίρι είναι ένας από τους πιο χρεωμένους ανθρώπους στον κόσμο -χρωστάει προσωπικά περίπου 4 δις δολάρια στη σαουδαραβική κυβέρνηση-, δεν φαίνεται σε θέση να λάβει οποιαδήποτε απόφαση αντίθετη προς τα συμφέροντα του δανειστή του.

Κατά τις 23:45 ώρα UT, οι επαναστάτες Χούθι εκτόξευσαν έναν βαλλιστικό πύραυλο από τη Υεμένη προς το αεροδρόμιο King Khaled του Ριάντ. Παγιδεύτηκε από πυραύλους της αντιπυραυλικής προστασίας Patriot. Δεδομένου ότι τα περίπλοκα όπλα των Χούθι παρεδόθησαν από το Ιράν, οι παρατηρητές συνέδεσαν την παραίτηση του Χαρίρι με την εκτόξευση του πύραυλου και συμφώνησαν να δουν αυτή την επιχείρηση ως απάντηση στην αντι-ιρανική ομιλία του Σαάντ Χαρίρι.

Η ανάληψη της εξουσίας από τον «MBS»

Τα γεγονότα επιταχύνθηκαν. Λίγα λεπτά αργότερα, ο βασιλιάς Σάλμαν υπέγραψε δύο διατάγματα. Το πρώτο έθετε τον αρχηγό του επιτελείου του Ναυτικού σε πρόωρη συνταξιοδότηση και απομάκρυνε τον υπουργό Οικονομίας και αυτόν της Βασιλικής Φρουράς, τον πολύ ισχυρό γιο του πρώην βασιλιά Αμπντουλάχ, τον πρίγκιπα Μουτέμπ. Το δεύτερο διάταγμα καθιέρωνε μια επιτροπή για την καταπολέμηση της διαφθοράς υπό την προεδρία του «MBS». Ο Τύπος ανακοίνωσε επίσης την έναρξη ισχύος του νέου νόμου κατά της τρομοκρατίας, ο οποίος περιλαμβάνει παρεμπιπτόντως διατάξεις που επιβάλλουν ποινές φυλάκισης 5 έως 10 ετών για συκοφαντική δυσφήμιση ή δημόσια προσβολή κατά του βασιλιά ή του πρίγκιπα διάδοχου .

Μέσα σε μια ώρα, η Επιτροπή Καταπολέμησης της Διαφθοράς συναντιόταν και υιοθέτησε μια μακρόχρονη σειρά μέτρων. 11 πρίγκιπες, 4 ενεργοί υπουργοί και δεκάδες πρώην υπουργοί κατηγορήθηκαν για υπεξαίρεση. Συνελήφθησαν αμέσως από τον νέο διοικητή της Βασιλικής Φρουράς και διώχθηκαν, για ορισμένους από αυτούς, σύμφωνα με τον νέο αντιτρομοκρατικό νόμο. Στο κάρο των καταδικασθέντων ήταν οι τρεις προσωπικότητες που απομακρύνθηκαν προηγουμένως από τον βασιλιά, συμπεριλαμβανομένου του πρώην διοικητή της Βασιλικής Φρουράς, πρίγκιπα Μουτέμπ. Μάθαμε κατά τη διάρκεια της ημέρας ότι κατασχέθηκαν οι τραπεζικοί λογαριασμοί των υπόπτων και ότι, αν κριθούν ένοχοι -που είναι μόνο μια τυπικότητα-, οι περιουσίες τους θα καταβληθούν στο δημόσιο ταμείο.

Σύμφωνα με το Σαουδικό Πρακτορείο Ειδήσεων, οι ύποπτοι φέρονται να έχουν υπεξαιρέσει χρήματα κατά τις πλημμύρες του 2009 και το Αναπνευστικό Σύνδρομο στη Μέση Ανατολή (MERS), μια πιθανά καλά τεκμηριωμένη κατηγορία που δεν τους διακρίνει από τους άλλους αρχηγούς του καθεστώτος.

Παρότι δεν έχει δημοσιευτεί καμία ονομαστική λίστα των υπόπτων, γνωρίζουμε ότι περιέχει τον πρίγκιπα Walid Ben Talal. Θεωρούμενος ως ένας από τους πλουσιότερους ανθρώπους στον κόσμο, ήταν ο μυστικός πρεσβευτής του βασιλείου στο Ισραήλ. Η εταιρεία του Kingdom Holding Company, μέτοχος της Citygroup, της Apple, του Twitter και της Euro-Disney, έπεσε κατά 10% από το άνοιγμα του Χρηματιστηρίου του Ρίαντ, το πρωί της Κυριακής, πριν να ανασταλεί η παρουσία της.

Σε αντίθεση με τα φαινόμενα, φαίνεται ότι τα θύματα της εκκαθάρισης δεν επελέγησαν λόγω των λειτουργιών ή των ιδεών τους, γεγονός που φαίνεται να επικυρώνει την επίσημη δήλωση κατά της διαφθοράς.

Την Κυριακή το βράδυ, έπεφτε ένα ελικόπτερο κοντά στην Abha.Αναφέρθηκε ότι αρκετοί αξιωματούχοι είχαν πεθάνει στο ατύχημα, συμπεριλαμβανομένου ενός ορισμένου πρίγκιπα Μανσούρ.

Η επιτυχία του MBS, ο οποίος μόλις ανέτρεψε την ολιγαρχία για να θεσπίσει την απολυταρχία του, δεν προεξοφλεί την ικανότητά του να κυβερνήσει. Μόλις 32 ετών, αυτό το εξαιρετικά πλούσιο παιδί πλούσιων γονέων, δεν είχε την ευκαιρία να γνωρίσει το Λαό του και εισήλθε στην πολιτική μόλις πριν από δύο χρόνια. Οι πρώτες αποφάσεις του ήταν καταστροφικές: αποκεφαλισμός του ηγέτη της αντιπολίτευσης και πόλεμος κατά της Υεμένης. Έχοντας εξουδετερώσει όλους εκείνους που θα μπορούσαν να του έχουν αντιταχθεί στη βασιλική οικογένεια, ο "MBS" θα πρέπει να εξασφαλίσει τη λαϊκή υποστήριξη για να ασκήσει την εξουσίας. Έχει ήδη λάβει διάφορα μέτρα υπέρ των νέων (70% του πληθυσμού) και των γυναικών (51% του πληθυσμού). Για παράδειγμα, έχει ανοίξει κινηματογράφους και έχει οργανώσει συναυλίες - οι οποίες ήταν απαγορευμένες μέχρι τώρα. Έχει επιτρέψει στις γυναίκες να οδηγούν από το 2018. Θα πρέπει να καταργήσει σύντομα από τη μία πλευρά την σκοτεινή θρησκευτική αστυνομία και, δεύτερον, τη κηδεμονία για να ικανοποιήσει ταυτόχρονα τις γυναίκες και να απελευθερώσει τους άνδρες από αυτό το φορτίο για να μπορεί να αναζωογονήσει την οικονομία. Προπαντός, ο "MBS" ανακοίνωσε ότι θέλει να μετατρέψει το Ισλάμ της χώρας του σε μια "κανονική" θρησκεία. Δήλωσε ότι όχι μόνο θέλει να εκσυγχρονίσει τον ουαχαμπισμό, αλλά και να καθαρίσει τα Χαντίθ - ο χρυσός μύθος του Μωάμεθ - από τα βίαια ή αντιφατικά αποσπάσματα τους, ένα κοσμικό σχέδιο που έρχεται σε αντίθεση με την πρακτική ολόκληρης της μουσουλμανικής κοινότητας των τελευταίων αιώνων.

Αυτή η στρατηγική εμποδίζει τον «MBS» να εξαπολύσει πόλεμο εναντίον του Ιράν και της Χεζμπολάχ και διαψεύδει τον τρέχοντα επίσημο λόγο: δεν είναι δυνατόν να σχεδιαστεί ένας πόλεμος εναντίον της Τεχεράνης, ενώ, από τότε που οι Φρουροί της Επανάστασης ήρθαν να υποστηρίξουν τους Χούθι, η Σαουδική Αραβία παθαίνει ήττα μετά ήττας στην Υεμένη. Και είναι αδύνατο να κινητοποιηθούν οι Σαουδάραβες κάτω από τη σημαία, ενώ ο "MBS" μεταρρυθμίζει ριζικά την κοινωνία.

Αναδρομικά, αυτό το πραξικόπημα Παλατιού είχε ανακοινωθεί τις προηγούμενες ημέρες. Ο "MBS" είχε πράγματι δηλώσει ότι ήταν απαραίτητο να είναι κανείς έτοιμος για την αλλαγή που θα έλαβε χώρα τη νύχτα από το Σάββατο έως την Κυριακή.

Είναι φυσικά αδύνατο η πτώση της κυβέρνησης του Λιβάνου και ο αποκεφαλισμός της Σαουδικής βασιλικής οικογένειας να έχουν οργανωθεί χωρίς την έγκριση της Ουάσινγκτον. Μια συμφωνία ολοκληρώθηκε διακριτικά με τον "MBS", προβλέποντας ότι η προσφορά εξαγοράς της Aramco θα ξεκινήσει, όχι στο Ριάντ, αλλά στο Χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης. Εξάλλου, η αντι-Ιρανική ομιλία του Σαάντ Χαρίρι προηγήθηκε από μια εκστρατεία της Ουάσινγκτον. Από τις 10 Οκτωβρίου, η κυβέρνηση Τραμπ υποσχέθηκε ανταμοιβές για τη σύλληψη δυο διοικητών της Λιβανικής Αντίστασης και παρουσίασε ένα σχέδιο κατά των χρηματοπιστωτικών δραστηριοτήτων των Ιρανών Φρουρών της Επανάστασης, ενώ το Κογκρέσο ψήφισε πέντε νόμους κατά της Χεσμπολλάχ.

Υπόθεση Ανάγνωσης

Το σύνολο του Τύπου δεν συνδέει την παραίτηση του Σαάντ Χαρίρι με την εκκαθάριση της βασιλικής οικογένειας . Κατά τον ίδιο τρόπο, αρκείται να σημειώσει το πραξικόπημα του Παλατιού χωρίς να αναρωτηθεί για τη ταυτότητα των υπόπτων που συνελήφθησαν.
Είναι αλήθεια ότι έχει ξεχάσει τη λειτουργία των απόλυτων μοναρχιών. Προτείνω μια άλλη υπόθεση ανάγνωσης αυτών των γεγονότων.

Πρώτα απ ’όλα, να θυμηθούμε ότι κατά το θάνατο του βασιλιά Αμπντουλάχ, ο διάδοχος πρίγκιπας ήταν ο πρίγκιπας Μουκρίν. Η βασιλική οικογένεια χωριζόταν σε τρεις φατρίες: εκείνη του γιου του Αμπντουλάχ, πρίγκιπα Μουτέμπ , εκείνη του γιου του υπουργού Εσωτερικών Neyef, και εκείνη του γιου του βασιλιά Σαλμάν, «MBS». Να υπενθυμίσουμε επίσης, ένα κοινό μυστικό: Ο Σαάντ Χαρίρι δεν είναι βιολογικός γιος του επισήμου πατέρα του, αλλά ένας μπάσταρδος της οικογένειας των Σαούντ, από τη φατρία των Φαχντ.

Τον Απρίλιο του 2015, ο πρίγκιπας Μουκρίν απαλλάχθηκε από τα καθήκοντά του. Ο Mohamed Ben Nayef τον διαδέχτηκε και ο "MBS" έμπαινε στη πολιτική ξαφνικά, γινόμενος ο δεύτερος διάδοχος του θρόνου κατά σειρά. Τον Ιούνιο του 2017, ο "MBS" κατάφερε να απομακρύνει τον Nayef και να τον θέσει σε κατ ’οίκον περιορισμό. Για να μην είναι απλά ο πρώτος διάδοχος, αλλά ο μοναδικός διεκδικητής, έπρεπε από τότε και στο εξής να εξαλείψει τη φατρία των Αμπντουλάχ. Για το σκοπό αυτό, έπρεπε να καθαιρέσει τον πρίγκιπα Μουτέμπ , παρά τον έλεγχο του της Βασιλικής Φρουράς, χωρίς να ξεχάσει τον Σαάντ Χαρίρι, ο οποίος θα μπορούσε να παρέχει βοήθεια στα μέλη της φατρίας του, υπό την ιδιότητά του ως πρωθυπουργός του Λιβάνου.

Αν ο Σαάντ Χαρίρι δεν έχει ακόμα συλληφθεί, είναι επειδή, παρά την παραίτησή του, εξακολουθεί προσωρινά να ενεργεί ως πρωθυπουργός του Λιβάνου για να αποστείλει τις τρέχουσες υποθέσεις μέχρι να αναλάβει το αξίωμα ο διάδοχος του. Ωστόσο, ο Achraf Rifi, ο οποίος επέστρεψε στη Βηρυτό για τη θέση, χρειάζεται λίγο χρόνο για να διοριστεί νόμιμα. Ειδικά δεδομένου ότι ο πρόεδρος Μισέλ Αούν δεν θέλει να βιαστεί και σκοπεύει να αποσαφηνίσει το σημερινό αδιέξοδο. Αυτό θα απαιτήσει περισσότερο χρόνο δεδομένου ότι ο Χασάν Νασράλα, γενικός γραμματέας της Χεζμπολάχ, δεν δίστασε να υπερασπιστεί τον Σαάντ Χαρίρι κατά τη διάρκεια τηλεοπτικής ομιλίας το βράδυ της Κυριακής. Ισχυρίστηκε ότι ο πρωθυπουργός παραιτήθηκε υπό την πίεση του "MBS" και ότι αυτό το συμβάν αποτελεί και πάλι μια παρέμβαση της Σαουδικής Αραβίας στο Λίβανο. Τελικά, με την παρέμβαση της Γαλλίας, επετράπη στον πρωθυπουργό του Λιβάνου να εγκαταλείψει τη Σαουδική Αραβία για τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα.

Οι περισσότερες από τις συλληφθείσες προσωπικότητες μεταφέρθηκαν στο ξενοδοχείο Ritz, όπου τους περίμενε ο Σαάντ Χαρίρι, και κρατούνται υπό κατ ’οίκον περιορισμό.

Καθώς έπρεπε να εξασφαλιστεί ότι κανείς δεν μπορούσε να ανταγωνιστεί με τον "MBS", έπρεπε επίσης να αποκοπεί το παρακλάδι του πρώην διάδοχου, πρίγκιπα Μουκρίν. Όρος που εκτελέστηκε με τη συντριβή του ελικοπτέρου που σκότωσε τον γιο του, τον πρίγκιπα Μανσούρ. Σε δυο μέρες, συνελήφθηκαν 1.300 προσωπικότητες.

Ούτε ο ίδιος ο Σαάντ Χαρίρι , ούτε το Ιράν, είχαν προβλέψει τα γεγονότα της 4ης και 5ης Νοεμβρίου. Ο οδηγός Ali Khamenei είχε στείλει τον πρώην υπουργό Εξωτερικών Ali Akbar Velayati να κάνει μια περιοδεία στον Λίβανο. Ο απεσταλμένος συναντήθηκε με κάθε ηγέτη του Λιβάνου, συμπεριλαμβανομένου του πρωθυπουργού. Όλες οι συνομιλίες πήγαν καλά και αυτή με τον Σαάντ Χαρίρι κατάληξε με αμοιβαία συγχαρητήρια. Μόνο στα λεπτά που ακολούθησαν κλήθηκε ο τελευταίος επειγόντως στο Ριάντ.

Η Μόσχα και η Ουάσινγκτον μόνοι νικητές του πραξικοπήματος του Παλατιού

Παρακολουθώντας με προσοχή αυτό που προετοιμαζόταν, η Ρωσία συνόδευσε το κίνημα διευρύνοντας την επιρροή της. Ο βασιλιάς Σαλμάν επισκέφτηκε τη Μόσχα στις 5 Οκτωβρίου. Αν και σύμμαχος των Ηνωμένων Πολιτειών, όπως ο Τούρκος ομόλογός του πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, αγόρασε ρωσικά όπλα - συμπεριλαμβανομένων των πυραύλων S-400-. Έχοντας εγκαταλείψει την υποστήριξη της τρομοκρατίας μετά την παρέμβαση του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ στο Ριάντ τον Μάιο, κατάφερε να συμφωνήσει σε ένα σχέδιο ανταλλαγής πληροφοριών κατά της τρομοκρατίας. Πάνω απ ’όλα, μετά την υπογραφή πολλών συμβάσεων, συμφωνήθηκε να διατηρηθούν οι περιορισμοί της παραγωγής πετρελαίου μετά την δημόσια προσφορά εξαγοράς της Aramco, γεγονός που θα πρέπει να ευνοήσει την κερδοσκοπία και, συνεπώς, την άνοδο των τιμών. Αυτή η τελευταία συμφωνία έχει οριστικοποιηθεί και υπογράφτηκε διακριτικά αυτές τις μέρες στην Τασκένδη.

Στη συνέχεια, ο πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν επισκέφτηκε την Τεχεράνη την 1η Νοεμβρίου. Διαβεβαίωσε τον Ιρανό ομόλογό του, Σεΐχη Χασάν Ροχάνι, ότι οι δηλώσεις του Αμερικανού ομόλογού του που αμφισβητούν τη συμφωνία 5 + 1 για τα πυρηνικά δεν θα έχουν συνέπειες. Επανέλαβε στον οδηγό Ali Khamenei την απαίτηση των Ισραηλινών να μην υπάρχουν ούτε Φρουροί της Επανάστασης, ούτε Χεζμπολά στο νότο της Συρίας.

Προπαντός, συμφώνησε με τον αγιατολάχ ένα σχέδιο για τη μελλοντική Συρία με βάση την ιδέα ότι από τούδε και στο έξης, η Σαουδική Αραβία θα σταματήσει να παίζει έναν καταστρεπτικό ρόλο.

Εν τέλει, η ευρύτερη Μέση Ανατολή στο σύνολο της έχει τα πάντα να κερδίσει από τη μετάβαση της Σαουδικής Αραβίας από σκοταδιστική δικτατορία σε φωτισμένη δεσποτεία. Όποια και αν είναι η περίπτωση, η αλλαγή στον τρόπο επιχειρηματικής δραστηριότητας, της ηγεσίας και των στόχων στο Ριάντ ανοίγει πολλές ευκαιρίες. Κάθε περιφερειακός φορέας θα προσπαθήσει να προσαρμοστεί όσο γίνεται ταχύτερα για να προωθήσει τα συμφέροντά του πριν να σταθεροποιηθεί ξανά η κατάσταση.