Το Συμβούλιο Ασφαλείας πραγματοποίησε ένα ταξίδι πίσω στο χρόνο, στις 19 Σεπτεμβρίου 2019. Τα επιχειρήματα που ανταλλάχθηκαν ήταν σε πλήρη συμφωνία με αυτά που υπήρχαν πριν πέντε χρόνια στην διάσκεψη της Γενεύης 2 για τη Συρία: από τη μια πλευρά η Κίνα και η Ρωσία με την καταγγελία της δυτικής στρατιωτικής υποστήριξης στους τζιχαντιστές κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου ΟΗΕ: Βέτο της Κίνας και της Ρωσία κατά της Γερμανίας, από την άλλη η Γερμανία, το Βέλγιο και το Κουβέιτ που κατηγορούν τη Συρία για τη δολοφονία του ίδιου του λαού της, με το πρόσχημα της καταπολέμησης της τρομοκρατίας [1].

Τα μόνα πράγματα που άλλαξαν, εκατοντάδες χιλιάδες θανάτους αργότερα,

 είναι ότι οι μάχες δεν είναι πλέον διάσπαρτες σε όλη τη Συρία, αλλά μόνο σε τμήμα του κυβερνείου της Ιντλίμπ
 και ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Σαουδική Αραβία δεν οδηγούν πλέον το μπλοκ των αμετάβλητων Δυτικών, αλλά η Γερμανία και το Κουβέιτ.

Ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ρωσία συνεργάζονται για να βρουν μια λύση στη Συρία χωρίς να χάσουν τα πλεονεκτήματα που έχουν αποκτήσει, η Ευρωπαϊκή Ένωση, με επικεφαλής τη Γερμανία, συνεχίζει το διπλό παιχνίδι που εγκατέλειψε η Ουάσινγκτον: η Γερμανία και η Γαλλία παρέχουν όπλα και βοήθεια στους τζιχαντιστές και καθοδηγουν τα στρατεύματά τους, χρησιμοποιώντας τους πολίτες ως ανθρώπινες ασπίδες κατά των επιθέσεων του Συριακού Αραβικού Στρατού.

Ας θυμηθούμε ότι η Γερμανία και η Γαλλία επεξεργάζονται καθημερινά κοινή θέση στο Συμβούλιο Ασφαλείας [2]. Μην έχοντας το θάρρος να αντιμετωπίσει τις αντιφάσεις της, η Γαλλία δεν υπέγραψε το γερμανικό σχέδιο ψηφίσματος, αλλά ζήτησε από το Βέλγιο να το πράξει.

Έχουμε επανειλημμένα επισημάνει ότι η Γερμανία και η Γαλλία διατήρησαν τη βοήθεια τους προς τους τζιχαντιστές που είχαν προσλάβει για να ανατρέψουν τη Συριακή Αραβική Δημοκρατία. Εδώ και αρκετά χρόνια, είναι ορισμένες ΜΚΟ που επιδοτούνται από αυτές τις δύο χώρες που τροφοδοτούν τον πληθυσμό της Ιντλίμπ, δεδομένου ότι οι τζιχαντιστές δεν υποστηρίζουν τις ανάγκες του. Αυτές οι δύο δυνάμεις είναι συνεπώς υπεύθυνες για την ανάδηξη του Ισλαμικού Εμιράτου της Ιντλίμπ από την Hayat Tahrir al-Cham. Αντίθετα, ρεαλιστική, η Ουάσινγκτον, θεωρώντας ότι η αποστολή της απέτυχε, διαγράφει τα ίχνη της προηγούμενης δέσμευσής της [3].

Αυτή η υπερρεαλιστική συζήτηση έλαβε χώρα στο Συμβούλιο Ασφαλείας, 19 ημέρες μετά τη διακήρυξη της μονομερούς κατάπαυσης του πυρός στην Ιντλίμπ.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η Κίνα και η Ρωσία επέβαλαν για άλλη μια φορά βέτο σε αυτή τη μασκαράτα.

Ο καθένας μπορεί να δει εδώ τα ψέματα στον λεγόμενο «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας». Ο καθένας μπορεί επίσης να δει την αποτελεσματικότητα της λογοκρισίας ή της αυτολογοκρισίας στη Γαλλία, όπου αυτό το βέτο αγνοείται από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης.

Μετάφραση
Κριστιάν Άκκυριά

[1Belgium, Germany and Kuwait: draft resolution on Syria”, Voltaire Network, 19 September 2019.

[3Οι ΗΠΑ βομβάρδισαν την Αλ Κάιντα στην Ιντλίμπ”, Μετάφραση Κριστιάν Άκκυριά, Δίκτυο Βολταίρος, 1er septembre 2019.