Οι αδιάλυτες αντιφάσεις του Ντάες και του PKK / YPG

Δεν καταλαβαίνουμε τι συμβαίνει στη Βόρεια Συρία, επειδή πιστεύουμε a priori ότι διεξαγόταν μια μάχη μεταξύ των κακών τζιχαντιστών του Ντάες και των καλών αγαθών Κούρδων του PKK / YPG. Ωστόσο, αυτό είναι απολύτως ψευδές. Αυτή η πάλη δεν υπήρξε παρά μόνο για να περιοριστούν τα αντίστοιχα εδάφη τους ή για εθνοτική αλληλεγγύη, ποτέ για ιδεολογικούς ή θρησκευτικούς λόγους.

Από την άλλη πλευρά, δεν βλέπουμε τον ρόλο που έπαιξε ο Ντόναλντ Τραμπ. Καθώς ο Τύπος περνάει την ώρα του βρίζοντας τον εκλεγμένο πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών, δεν μπορούμε να τον υπολογίσουμε για να αναλύσουμε και να κατανοήσουμε την πολιτική του στην ευρύτερη Μέση Ανατολή. Ωστόσο, έχει σαφή κατευθυντήρια γραμμή: το τέλος του δόγματος Rumsfeld / Cebrowski, κληρονομιά της 11ης Σεπτεμβρίου. Είναι αντίθετος σε αυτό το σημείο στους στρατηγούς του – όλοι εκπαιδεύτηκαν υπό τις θητείες του Bush Jr και του Obama να κυβερνούν τον κόσμο - και στη δυτικοευρωπαϊκή πολιτική τάξη.

Για να καταλάβουμε τι συμβαίνει, πρέπει να πάρουμε τα γεγονότα στα ανάντη και όχι στα κατάντη. Ας επιστρέψουμε στο σχέδιο που ανέπτυξε το Πεντάγωνο στην αρχή της κυβέρνησης Μπους το 2001 και αποκαλύφθηκε δυο μέρες μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου, από τον συνταγματάρχη Ralph Peters στο Parameters [1], την επιθεώρηση του αμερικανικού στρατού: η "αναδιαμόρφωση" του κόσμου, ξεκινώντας από την διευρυμένη Μέση Ανατολή. Το σχέδιο αυτό επιβεβαιώθηκε ένα μήνα αργότερα από τον υπουργό Άμυνας Ντόναλντ Ράμσφελντ, ο οποίος διόρισε τον επικεφαλής σχεδιαστή του, τον Ναύαρχο Άρθουρ Τσεμπρόβσκι, διευθυντή του Γραφείου Μετασχηματισμού Δυνάμεων. Ο βοηθός του τελευταίου, Thomas Barnett, το διαλεύκανε το 2005, στο The Pentagon’s New Map [2]. Και απεικονίστηκε από τον ίδιο Ralph Peters όταν δημοσίευσε το 2006 τον χάρτη στην Armed Forces Journal του πρώτου επεισοδίου: τι πρέπει να γίνει η διευρυμένη Μέση Ανατολή [3]. Δεδομένων των δυσκολιών που αντιμετωπίστηκαν στο έδαφος, αποτέλεσε αντικείμενο τροποποίησης που δημοσιεύθηκε από μια ερευνήτρια του Πενταγώνου, Robin Wright, στο κυριακάτικο συμπλήρωμα των New York Times [4], το 2013.

Σύμφωνα με αυτά τα έγγραφα, πέντε κράτη έπρεπε να διαμελιστούν σε δεκατέσσερις οντότητες: η Συρία και το Ιράκ, η Υεμένη, η Λιβύη και η Σαουδική Αραβία.

Όσον αφορά τη Συρία και το Ιράκ, αυτά τα δύο κράτη έπρεπε να χωριστούν σε τέσσερα. Ο χάρτης που εκδόθηκε το 2013 απεικονίζει τα περιγράμματα ενός «Σουννιστάν» και ενός «Κουρδιστάν», και τα δύο καβάλα στα δύο σημερινά κράτη. Το επόμενο έτος, το πρώτο δημιουργήθηκε από το Ντάες, το δεύτερο από το YPG. Τη στιγμή της δημοσίευσης αυτού του χάρτη, το Ντάες ήταν απλώς μια μικροσκοπική αντι-συριακή τρομοκρατική οργάνωση μεταξύ εκατοντάδων άλλων, ενώ το PYG ήταν μια φιλοκυβερνητική πολιτοφυλακή της οποίας οι αμοιβές των μαχητών καταβάλλονταν από τη Συριακή Αραβική Δημοκρατία. Τίποτα στο έδαφος δεν επέτρεπε να προβλέψουμε τη δημιουργία του Χαλιφάτου και της Ροζάβα που ήθελαν το Πεντάγωνο.

Η τουρκο-κουρδική εφημερίδα Özgür Gündem [5] δημοσίευσε το πρακτικό της απόφασης της συνάντησης κατά την οποία η CIA προετοίμασε τον τρόπο με τον οποίο το Ντάες θα εισέβαλε στο Ιράκ από την Ράκκα. Το εν λόγω έγγραφο αναφέρει ότι ο Masrour "Jomaa" Barzani, τότε επικεφαλής της Υπηρεσίας Πληροφοριών της Περιφερειακής Κυβέρνησης του Κουρδιστάν, συμμετείχε σε αυτή τη συνεδρίαση προγραμματισμού, την 1η Ιουνίου 2014, στο Αμμάν της Ιορδανίας. Έγινε πρωθυπουργός της Περιφερειακής Κυβέρνησης του ιρακινού Κουρδιστάν τον περασμένο Ιούλιο.

Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι, σύμφωνα με τον χάρτη της Robin Wright, το αμερικανικό "Κουρδιστάν" έπρεπε να συμπεριλάβει τη βορειοανατολική Συρία (όπως το γαλλικό "Κουρδιστάν" του 1936) και την κουρδική περιοχή του Ιράκ (που δεν το είχαν σχεδιάσει οι Γάλλοι).

Η υποστήριξη της ιρακινής περιφερειακής κυβέρνησης του Κουρδιστάν για την εισβολή του Ντάες στο Ιράκ είναι αδιαμφισβήτητη: επέτρεψε στους τζιχαντιστές να σφαγιάσουν τους Γιαζίνι Κούρδους στο Σιντζάρ και να υποδουλώσουν τις γυναίκες τους σε σκλάβες. Εκείνοι και εκείνες που σώθηκαν ήταν από τους τουρκο-κούρδους και συρο-κούρδους που ήρθαν ειδικά για να τους βοηθήσουν κάτω από το κοροϊδευτικό μάτι των πεσμαργκά, τους ιρακινο-κούρδους στρατιώτες.

Το Ντάες διέπραξε πολλές θηριωδίες, επιβάλλοντας τη βασιλεία του με τρόμο.
Διεξήγαγε μια θρησκευτική εκκαθάριση ενάντια στους Κούρδους Γιαζιδι, τους Ασσύριους χριστιανούς, τους Άραβες σιίτες κλπ. Αυτοί οι "αντάρτες" επωφελήθηκαν από οικονομική και στρατιωτική βοήθεια από τη CIA, το Πεντάγωνο και τουλάχιστον από 17 κράτη, όπως τεκμηριώνει η βουλγαρική εφημερίδα Trud [6] και η κροατική εφημερίδα Jutarnji list  [7]. Με καλά εκπαιδευμένο προσωπικό στο Fort Benning (ΗΠΑ), το Ντάες επέβαλε φόρους και άνοιξε δημόσιες υπηρεσίες έως ότου έγινε «Κράτος», αν και κανείς δεν το αναγνώρισε ως τέτοιο.

Δεν γνωρίζουμε πώς το PKK μετατράπηκε το 2005 από φιλοσοβιετικό μαρξιστικό-λενινιστικό πολιτικό κόμμα σε μια ελευθεριακή και φιλοατλαντική οικολογική πολιτοφυλακή. Και ακόμα λιγότερο το πώς το συριακό YPG πραγματοποίησε την έκδυση του το 2014. Πέρασε κάτω από την επιχειρησιακή διοίκηση Τούρκων αξιωματικών του ΡΚΚ και του ΝΑΤΟ. Ανάλογα με τη πλευρά των τουρκο-συριακών συνόρων, το PKK-YPG χαρακτηρίζεται διεθνώς διαφορετικά. Εάν τοποθετείται στην Τουρκία, είναι "τρομοκρατική οργάνωση", αλλά αν είναι στη Συρία, γίνεται "πολιτικό κόμμα αντιπολίτευσης στη δικτατορία". Ωστόσο, μέχρι το 2014, δεν έβλεπε δικτατορία στη Συρία. Μαχόταν για την υπεράσπιση της Συριακής Αραβικής Δημοκρατίας και τη διατήρηση του προέδρου Bashar al-Assad στην εξουσία.

Το YPG σεβάστηκε τους νόμους του πολέμου και δεν διέπραξε φρικαλεότητες συγκρίσιμες με εκείνες του Ντάες, αλλά δεν δίστασε να εκκαθαρίσει εθνοτικά τη βορειοανατολική Συρία για να δημιουργήσει τη "Ροζάβα", γεγονός το οποίο αποτελεί έγκλημα κατά της ανθρωπότητας. Έχει ληστέψει και απέλασε εκατοντάδες χιλιάδες Ασσύριους και Άραβες. Νόμιζε ότι αγωνίζεται για τον λαό του, αλλά δεν έκανε τίποτα άλλο παρά μόνο να υλοποιήσει τα όνειρα του Πενταγώνου. Για το λόγο αυτό, έχει επωφεληθεί δημόσια από τον εξοπλισμό του Πενταγώνου όπως το απέδειξαν το βρετανικό περιοδικό για τις στρατιωτικές αγορές Jane’s [8] και η ιταλική εφημερίδα Il Manifesto [9], καθώς και από τη Γαλλία όπως το αποκάλυψε ο François Hollande. Η Ροζάβα δεν είχε το χρόνο να συγχωνευθεί με την κουρδική περιοχή του Ιράκ.

Μετά την πτώση του Χαλιφάτου, μεταξύ άλλων υπό τα χτυπήματα του PKK / PYG, το τελευταίο ζήτησε την εξουσιοδότηση της κυβέρνησης της Δαμασκού να διασχίσει τις γραμμές του συριακού αραβικού στρατού για να τρέξει για τη διάσωση των Κούρδων της βορειοδυτικής Συρίας που ήταν υπό την απειλή του τουρκικού στρατού. Την πήρε. Αλλά όταν το PKK / YPG μετακινήθηκε, διακινούσε αξιωματικούς του Ντάες οι οποίοι συνελήφθησαν από τη Συριακή Αραβική Δημοκρατία.
Αυτά τα έγγραφα και γεγονότα δεν μας λένε ποιοι πρωταγωνιστές είχαν δίκιο ή λάθος, είναι ένα άλλο ζήτημα. Αλλά στο έδαφος, είναι αδύνατο να είσαι ταυτόχρονα κατά του Ντάες και υπέρ του PKK / YPG χωρίς να καταλήξεις σε ασυμβίβαστες αντιφάσεις.

Οι ενέργειες του Ντόναλντ Τρόμπα συνίσταντο στο ότι κατάστρεψε τα ψευδοκράτη που κατασκεύαζε το Πεντάγωνο: το Χαλιφάτο και τη Ροζάβα, που δεν σημαίνει το τέλος του Ντάες ούτε του PKK / YPG.