Το Ισραήλ άναυδο με τους Ουκρανούς νεοναζί

Το παρόν άρθρο είναι συνέχεια των:
– 1. « Η Ρωσία θέλει να αναγκάσει τις Ηνωμένες Πολιτείες να σεβαστούν τον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών », 4 Ιανουαρίου 2022.
– 2. « Η Ουάσιγκτον συνεχίζει το σχέδιο της RAND Corporation στο Καζακστάν και μετά στην Υπερδνειστερία », 11 Ιανουάριο 2022.
– 3. « Η Ουάσιγκτον αρνείται να ακούσει τη Ρωσία και τη Κίνα », 18 Ιανουαρίου 2022.
– 4. “Ουάσιγκτον και Λονδίνο πάσχουν από κώφωση”, 2 Φεβρουαρίου 2022.
– 5. “Η Ουάσιγκτον και το Λονδίνο προσπαθούν να διατηρήσουν την κυριαρχία τους στην Ευρώπη”, 8 Φεβρουαρίου, 2022.
– 6. “Δύο ερμηνείες για την ουκρανική υπόθεση”, 15 Φεβρουαρίου 2022.
– 7. «Ήχησαν οι σάλπιγγες της κόλασης στην Ουάσιγκτον, ενώ οι σύμμαχοί της αποσύρονται», 22 Φεβρουαρίου 2022.
– 8. «Η Ρωσία κηρύσσει τον πόλεμο στους Στραουσιανούς», 1 Μαρτίου 2022.
– 9. «Μια συμμορία τοξικομανών και νεοναζί», 5 Μαρτίου 2022.

Το Ισραήλ αντιμετωπίζει ένα απροσδόκητο πρόβλημα στην κρίση της Ουκρανίας: είναι αλήθεια, όπως ισχυρίζεται η Μόσχα, ότι η χώρα βρίσκεται στα χέρια μιας «συμμορίας νεοναζί» που χρηματοδοτείται από Ουκρανούς και Αμερικανούς Εβραίους; Αν ναι, είναι ηθικό καθήκον για το Τελ Αβίβ να ξεκαθαρίσει τη θέση του για τους Εβραίους που υποστηρίζουν τους Ναζί, ανεξάρτητα από οποιαδήποτε θέση για την ουκρανική κρίση.

Το ερώτημα είναι ακόμη πιο σκληρό καθώς οι λίγοι Αμερικανοεβραίοι που υποστηρίζουν ή χειραγωγούν τις ουκρανικές ναζιστικές ομάδες είναι μια μικρή ομάδα περίπου εκατό ατόμων, οι Στραουσιανοί, σήμερα στην εξουσία στο άμεσο περιβάλλον του προέδρου Τζο Μπάιντεν.

Τι αντιπροσωπεύουν οι Ουκρανοί νεοναζί;

Τον Φεβρουάριο του 2014, η «επανάσταση της αξιοπρέπειας», γνωστή και ως «EuroMaidan», ήταν μια αλλαγή καθεστώτος που χρηματοδοτήθηκε από την Στραουσιανή Βικτόρια Νούλαντ, βοηθό των υπουργών Εξωτερικών Χίλαρι Κλίντον και Τζον Κέρι. Στο πλαίσιο αυτό, μια ομάδα χούλιγκαν οπαών του ποδοσφαιρικού συλλόγου του Χάρκοβο, «Sect 82», κατέλαβε τα χτίρια του κυβερνείου της περιφέρειας και ξυλοκόπησε τους υπαλλήλους του παλιού καθεστώτος.

Έχοντας γίνει υπουργός Εσωτερικών, ο Αρσέν Αβάκοφ, ο οποίος ήταν κυβερνήτης του Χάρκοβο κατά τη διάρκεια του παλιού καθεστώτος και ένας από τους διοργανωτές του Euro 2012, επέτρεψε τη συγκρότηση παραστρατιωτικής δύναμης 12.000 ανδρών γύρω από τους χούλιγκαν της «Σέκτας 82» για να υπερασπιστεί την « επανάσταση". Στις 5 Μαΐου 2014 σχηματίστηκε επίσημα το «Τάγμα Αζόφ» ή «Σώμα της Ανατολής» υπό τη διοίκηση του Andriy Biletsky.

Ο τελευταίος, γνωστός ως «λευκός φύρερ», είναι θεωρητικός του ναζισμού. Ήταν ο ηγέτης των «Πατριωτών της Ουκρανίας», μιας μικρής ομάδας νεοναζί υπέρ μιας Μεγάλης Ουκρανίας και βίαια αντικομμουνιστικής.

Ο Andriy Biletsky και ο Dmitro Yarosh ίδρυσαν μαζί τον «Δεξί Τομέα» που έπαιξε τον πρωταρχικό ρόλο στην πλατεία Μαϊντάν το 2014. Αυτή η ανοιχτά αντισημιτική, ομοφοβική δομή χρηματοδοτήθηκε από τον νονό της ουκρανικής μαφίας, τον Εβραίο δισεκατομμυριούχο Ihor Kolomoisky. Σε διεθνές επίπεδο, ο «Δεξιός Τομέας» αντιτίθεται βίαια στην Ευρωπαϊκή Ένωση και σκοπεύει αντίθετα να συγκροτήσει μια συμμαχία των κρατών της Κεντρικής Ευρώπης και της Βαλτικής, το Intermarium. Διαβολική σύμπτωση, είναι και το εγχείρημα των Στραουσιανών οι οποίοι, από της έκθεσης Wolfowitz του 1992, θεωρούν την Ευρωπαϊκή Ένωση ότι είναι πιο επικίνδυνος αντίπαλος για τις ΗΠΑ από την ίδια την Ρωσία. Θυμάστε την υποκλαπείσα τηλεφωνική συνομιλία μεταξύ της κυρίας Νούλαντ και του πρέσβη των ΗΠΑ, εκεί αναφώνησε ότι «γαμάει την Ευρωπαϊκή Ένωση» (sic).

Ο Ντμίτρο Γιαρός είναι πράκτορας των δικτύων stay-behind του ΝΑΤΟ ο οποίος οργάνωσε με τον εμίρη Ντόκου Ουμάροφ αντιρωσικό συνέδριο στην Τερνοπόλ υπό το προσεκτικό βλέμμα της Βικτόρια Νούλαντ η οποία τότε ήταν πρέσβειρα των ΗΠΑ στο ΝΑΤΟ. Ο Γιαρός συγκέντρωνε νεοναζί από όλη την Ευρώπη και ισλαμιστές από τη Μέση Ανατολή για να κάνουν το τζιχάντ στην Τσετσενία ενάντια στη Ρωσία. Αργότερα ήταν ο ηγέτης της «Τρίαινας του Στέπαν Μπαντέρα» (γνωστή ως «Τρυζούμπ»), μιας μικρής ομάδας που εξυμνούσε την Ουκρανική Συνεργασία με τους Ναζί. Σύμφωνα με τον Στέπαν Μπαντέρα, οι αυθεντικοί Ουκρανοί είναι σκανδιναβικής ή πρωτογερμανικής καταγωγής, δυστυχώς έχουν ανακατευτεί με Σλάβους, τους Ρώσους, τους οποίους πρέπει να καταπολεμήσουν και να κυριαρχήσουν. Στα τέλη του 2013, οι άνδρες του Yarosh και οι νέοι μιας άλλης ναζιστικής ομάδας εκπαιδεύτηκαν σε οδομαχίες από εκπαιδευτές του ΝΑΤΟ στην Πολωνία. Επικρίθηκα πολύ όταν αποκάλυψα αυτή την υπόθεση γιατί είχα παραθέσει μια σατιρική εφημερίδα στις σημειώσεις, ωστόσο ο Γενικός Εισαγγελέας της Πολωνίας άνοιξε έρευνα η οποία φυσικά δεν κατέληξε ποτέ γιατί θα ενέπλεκε τον Υπουργό Άμυνας [1].

Το καλοκαίρι του 2014, το τάγμα Αζόφ περιλάμβανε ήδη όλες αυτές τις νεοναζιστικές ομάδες, αλλά όχι και μόνο. Στάλθηκαν να πολεμήσουν τους αντάρτες του Ντόνιετσκ και του Λουγκάνσκ, κάτι που έκαναν με ευχαρίστηση. Η αμοιβή τους αυξήθηκε σε υπερδιπλάσια από αυτή των τακτικών στρατιωτών. Το Τάγμα πήρε την πόλη Μαρίνκα από την αυτοαποκαλούμενη Λαϊκή Δημοκρατία του Ντόνιεστκ όπου σφάγιασε «αποσχιστές».

Τον Σεπτέμβριο του 2014, η Προσωρινή Κυβέρνηση ανέθεσε στην Εθνική Φρουρά να απορροφήσει το τάγμα Αζόφ και να απομακρύνει ορισμένους ηγέτες των Ναζί από τον σχηματισμό.

Στις εκλογές του Οκτωβρίου 2014, δύο πρώην ηγέτες των Ναζί του Τάγματος Αζόφ, ο Αντρί Μπιλέτσκι και ο Όλεχ Πετρένκο εξελέγησαν στη Ράντα (Εθνοσυνέλευση). Μόνο ο «λευκός φύρερ» κάθισε στην έδρα, ο Πετρένκο εντάχθηκε στην κοινοβουλευτική ομάδα που στήριζε τον πρόεδρο Πέτρο Ποροσένκο. Το Τάγμα Αζόφ έγινε τότε το Σύνταγμα Αζόφ της Εθνικής Φρουράς.

Τον Μάρτιο του 2015, ο υπουργός Εσωτερικών (πάντα ο Arsen Avakov) διαπραγματεύτηκε με το Πεντάγωνο να δοθεί στρατιωτική εκπαίδευση από τις Ειδικές Δυνάμεις των ΗΠΑ στο Σύνταγμα Αζόφ στο πλαίσιο της Επιχείρησης Άφοβοι Φρουροί (Operation Fearless Guardian). Αλλά αμέσως οι εκπρόσωποι John Conyers, Jr. (Δημοκρατικός, Μίσιγκαν) και Ted Yoho (Ρεπουμπλικάνος, Φλόριντα) κατήγγειλαν τη τρέλα. Υποστήριξαν ότι το να εξοπλιστούν ισλαμιστές στο Αφγανιστάν κατέστησε δυνατή τη δημιουργία της Αλ Κάιντα και την γενίκευση της τρομοκρατίας. Έπεισαν τους συναδέλφους τους ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν μπορούσαν να εκπαιδεύσουν νεοναζί χωρίς να διακινδυνεύσουν μια μέρα να πληρώσουν τις συνέπειες. Ως εκ τούτου, οι βουλευτές απαγόρευσαν στο Πεντάγωνο να συνεχίσει να εξοπλίσει το Σύνταγμα Αζόφ με εκτοξευτές πυραύλων (MANPAD) κατά την ψηφοφορία για τον αμυντικό προϋπολογισμό [2]. Ωστόσο, το Πεντάγωνο επέμενε και πέτυχε την απόσυρση της τροπολογίας. [3], προκαλώντας διαμαρτυρίες από το Κέντρο Simon Wiesenthal.

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ο γερουσιαστής John McCain (Ρεπουμπλικάνος, Αριζόνα), ένας υπέρμαχος της υποστήριξης των εχθρών της Ρωσίας, έχοντας διατηρήσει δεσμούς με τους ηγέτες της Αλ Κάιντα και στη συνέχεια του Ντάες στη Λιβύη, τον Λίβανο και τη Συρία [4], επισκέφτηκε μια μονάδα του Συντάγματος Αζόφ, Ντνίπρο-1. Έδωσε θερμά συγχαρητήρια σε εκείνους τους γενναίους Ναζί που προκαλούν τη Ρωσία, όπως είχε συγχαρεί κάποτε εκείνους τους γενναίους τζιχαντιστές.

Ήταν εκείνη τη στιγμή που το Σύνταγμα Αζόφ στρατολόγησε στο εξωτερικό. Ήρθαν από όλη τη Δύση, συμπεριλαμβανομένης της Βραζιλίας, της Κροατίας, της Ισπανίας, των Ηνωμένων Πολιτειών, της Γαλλίας, της Ελλάδας, της Ιταλίας, της Σλοβακίας, της Τσεχίας, της Σκανδιναβίας, του Ηνωμένου Βασιλείου και της Ρωσίας. Ωστόσο, οι συμφωνίες του Μινσκ, των οποίων η Γερμανία και η Γαλλία είναι οι εγγυητές, απαγορεύουν επίσημα στις αρχές του Κιέβου να προσλαμβάνουν ξένους μισθοφόρους. Το Σύνταγμα Αζόφ οργάνωσε επίσης στρατόπεδα νεολαίας για 15.000 εφήβους και συλλόγους για πολίτες, έτσι ώστε ολόκληρο το Σύνταγμα να αποτελείται από περίπου 10.000 άνδρες και τουλάχιστον διπλάσιο αριθμό «συμπαθούντων». Ο Andriy Biletsky μπορούσε να δηλώσει ότι η ιστορική αποστολή του Συντάγματος ήταν να ενώσει «τις λευκές φυλές του κόσμου σε μια τελευταία σταυροφορία για την επιβίωσή τους (…) μια σταυροφορία εναντίον των υπανθρώπων που καθοδηγούνται από τους Εβραίους».

Δύο εκθέσεις του πρίγκιπα Zeid Raad al-Hussein, ως Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, αναφέρουν τα εγκλήματα πολέμου που διέπραξε το Σύνταγμα Αζόφ [5].

Το 2017, μια επίσημη αντιπροσωπεία του ΝΑΤΟ, συμπεριλαμβανομένων αξιωματικών από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τον Καναδά, συνάντησε επίσημα το Σύνταγμα Αζόφ.

Πάρα πολλά μέσα ενημέρωσης έχουν αφιερώσει αναφορές για τις ουκρανικές νεοναζιστικές ομάδες. Όλα, ανεξαιρέτως, τρομοκρατήθηκαν από την ιδεολογία και τη βία του Συντάγματος Αζόφ. Για παράδειγμα, η Huffington Post προειδοποίησε ενάντια στον εφησυχασμό των Ουκρανών πολιτικών σε ένα άρθρο με τίτλο: «Σημείωση προς την Ουκρανία: Σταματήστε να ασπρίσετε τον πολιτικό φάκελο» [6].

Το 2018, το FBI ήρθε ξανά σε σύγκρουση με τη CIA. Αυτή τη φορά για τους Αμερικανούς νεοναζί που είχαν εκπαιδευτεί στο Σύνταγμα Αζόφ και επέστρεψαν για να διαπράξουν βία στο αμερικανικό έδαφος. Ο εχθρός του εσωτερικού, το Κίνημα Rise Above Movement (RAM), σχηματίστηκε από τη CIA στην Ουκρανία [7].

Μετά τις επιθέσεις στο Christchuch (Νέα Ζηλανδία), που προκάλεσαν 51 νεκρούς και 49 τραυματίες τον Οκτώβριο του 2019, 39 μέλη της Βουλής των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ έγραψαν στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ ζητώντας να χαρακτηριστεί το Σύνταγμα Αζόφ ως «ξένη τρομοκρατική οργάνωση (FTO) επειδή ο Νεοζηλανδός τρομοκράτης είχε συχνάσει στην ουκρανική οργάνωση.

Το 2020, ο δισεκατομμυριούχος Erik Prince, ιδρυτής του ιδιωτικού στρατού Blackwater, υπέγραψε διάφορα συμβόλαια με την Ουκρανία. Το ένα από αυτά του έδωσε πλήρες περιθώριο για να πάρει τον έλεγχο του Συντάγματος Αζόφ. Ο Prince ήλπιζε να αποκτήσει μακροπρόσθεσμα τον έλεγχο της ουκρανικής βιομηχανίας όπλων που κληρονόμησε η Ουκρανία από τη Σοβιετική Ένωση [8].

Στις 21 Ιουλίου 2021, ο πρόεδρος Ζελένσκι υπέγραψε νόμο για τους «ιθαγενείς πληθυσμούς». Αναγνωρίζει την απόλαυση των δικαιωμάτων του ανθρώπου και των πολιτών και των θεμελιωδών ελευθεριών μόνο για τους Ουκρανούς σκανδιναβικής ή γερμανικής καταγωγής, αλλά όχι για εκείνους σλαβικής καταγωγής. Είναι ο πρώτος φυλετικός νόμος που εγκρίθηκε στην Ευρώπη εδώ και 77 χρόνια.

Μετά από πρόταση της Victoria Nuland, στις 2 Νοεμβρίου 2021, ο πρόεδρος Volodymyr Zelensky διόρισε τον Dmitro Yarosh, σύμβουλο του Ανώτατου Διοικητή των Ουκρανικών Στρατών, στρατηγού Valerii Zaluzhnyi, με αποστολή την προετοιμασία της επίθεσης στο Donbass και την Κριμαία. Είναι σημαντικό να έχουμε κατά νου ότι ο Yarosh είναι Ναζί, ενώ η Victoria Nuland και ο Volodymyr Zelensky είναι Ουκρανοί Εβραίοι (καταγωγή για την Madame Nuland που είναι σήμερα Αμερικανίδα).

Σε οκτώ χρόνια, από την αλλαγή καθεστώτος μέχρι τη ρωσική στρατιωτική επιχείρηση που δεν περιλαμβάνεται, οι νεοναζί στην Ουκρανία έχουν σκοτώσει τουλάχιστον 14.000 Ουκρανούς.

Η ηθική πρόκληση του Ισραήλ

Ο πρόεδρος Ζελένσκι απάντησε στον Ρώσο ομόλογό του που κατήγγειλε μια «συμμορία νεοναζί» στην εξουσία στο Κίεβο ότι ήταν αδύνατο αφού ήταν Εβραίος. Σαν να μην έφτανε, την έκτη μέρα της σύγκρουσης, κατηγόρησε τη Ρωσία ότι βομβάρδισε το μνημείο του Μπάμπι Γιαρ όπου 33.000 Εβραίοι σφαγιάστηκαν από τους Ναζί. Όχι μόνο δεν υποστήριζε τους Ναζί, αλλά οι Ρώσοι διέγραψαν τα εγκλήματά τους.

Χωρίς να περιμένει, το Yad Vashem Memorial, το ισραηλινό ίδρυμα που διατηρεί τη μνήμη της «τελικής λύσης του εβραϊκού ζητήματος» από τους Ναζί εξέδωσε ένα εξαγριωμένο δελτίο τύπου. Στους Ισραηλινούς φαινόταν εξωφρενικό ότι η Ρωσία συγκρίνει την ουκρανική ακροδεξιά με τους Ναζί του Ολοκαυτώματος και ακόμη περισσότερο ότι βομβάρδισε έναν τόπο μνήμης.

Τότε ήταν που Ισραηλινοί δημοσιογράφοι πήγαν στον τόπο του εγκλήματος για να διαπιστώσουν ότι δεν είχε ποτέ βομβαρδιστεί. Ο Ουκρανός πρόεδρος είχε πει ψέματα. Στη συνέχεια, ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου, Ντμίτρι Πρεσκόφ, κάλεσε το Μνημείο Yad Vashem να στείλει μια αντιπροσωπεία στην Ουκρανία για να δει de visu, υπό την προστασία του ρωσικού στρατού, για τι μιλάει ο πρόεδρος Πούτιν.

Ακολούθησε μεγάλη σιωπή. Τι θα γινόταν αν το Κρεμλίνο, όπως το Κέντρο Simon Wiesenthal στο παρελθόν, έλεγε την αλήθεια; Τι θα γινόταν αν οι Στραυσιανοί Εβραίοι στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο Ουκρανός Εβραίος ηγέτης Ihor Kolomoisky και ο Εβραίος πρόεδρος υπαλλήλος του, Volodymyr Zelensky συνεργάζονταν με πραγματικούς Ναζί;

Αμέσως, ο Ισραηλινός πρωθυπουργός, Ναφτάλι Μπένετ, μετέβη στη Μόσχα και δέχθηκε τον καγκελάριο Σολτς στο Τελ Αβίβ, και στη συνέχεια τηλεφώνησε στον Ουκρανό πρόεδρο, την κακή πίστη του οποίου μπόρεσαν να παρατηρήσουν. Παρουσιασμένο ως πολλοστή απόπειρα ειρήνης, αυτό το ταξίδι είχε στην πραγματικότητα μόνο σκοπό να ανακαλυφθεί εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες βασίζονταν ή όχι σε πραγματικούς Ναζί. Αποπροσανατολισμένος, ενώπιον των ανακαλύψεων του, ο Μπένετ κάλεσε ξανά τον πρόεδρο Πούτιν τον οποίο είχε αφήσει την προηγούμενη μέρα.Τηλεφώνησε επίσης σε διάφορους αρχηγούς κρατών μελών του ΝΑΤΟ.

Θα ήταν επιθυμητό ο Naftali Bennett να δημοσιοποιήσει το τι επαλήθευσε, αλλά είναι απίθανο. Θα έπρεπε τότε να ανοίξει έναν ξεχασμένο φάκελο, αυτόν των σχέσεων μεταξύ ορισμένων Σιωνιστών και των Ναζί. Γιατί λοιπών ο David Ben-Gurion ισχυριζόταν ότι ο Ze’ev Jabotinski, ιδρυτής του ρεβιζιονιστικού Σιωνισμού, ήταν φασίστας και πιθανώς Ναζί; Ποιοι είναι οι Εβραίοι που υποδέχτηκαν θερμά, πριν ο Αδόλφος Χίτλερ να ανέβει στην εξουσία, μια επίσημη αντιπροσωπεία του ναζιστικού κόμματος, του NSDAP, στην Παλαιστίνη, ενώ το τελευταίο διενεργούσε πογκρόμ στη Γερμανία; Ποιος διαπραγματεύτηκε τη συμφωνία μεταβίβασης το 1933 (γνωστή ως «Συμφωνία Haavara») και διατήρησε γραφείο στο Βερολίνο μέχρι το 1939; Τόσα πολλά ερωτήματα που συνήθως οι ιστορικοί αφήνουν αναπάντητα. Και σήμερα, είναι αλήθεια, όπως ισχυρίζονται πολλοί μάρτυρες, ότι ο καθηγητής Leo Strauss δίδαξε στους Εβραίους μαθητές του ότι έπρεπε να χτίσουν τη δική τους δικτατορία, με τις ίδιες μεθόδους όπως οι Ναζί, για να προστατευτούν από ένα νέο Ολοκαύτωμα;

Σαφώς, ο Naftali Bennett δεν ανταποκρίθηκε στην αφήγηση της Ουκρανίας και του ΝΑΤΟ. Δήλωσε ότι ο Ρώσος πρόεδρος δεν ήταν έπραξε συνωμοσία, δεν ήταν παράλογος και δεν έπασχε από ψυχική ασθένεια. Αντίθετα, όταν ρωτήθηκε για την υποστήριξη του εβραϊκού κράτους, ο πρόεδρος Ζελένσκι απάντησε: «Μίλησα με τον πρωθυπουργό του Ισραήλ. Και σας το λέω ειλικρινά, και μπορεί να ακούγεται λίγο προσβλητικό, αλλά νομίζω ότι πρέπει να το πω: οι σχέσεις μας δεν είναι κακές, καθόλου κακές. Όμως οι σχέσεις δοκιμάζονται σε στιγμές σαν κι αυτές, στις πιο δύσκολες στιγμές, όταν χρειάζεται βοήθεια και υποστήριξη. Και δεν νομίζω ότι εκείνος [ο Μπένετ] είναι τυλιγμένος στη σημαία μας».

Το Ισραήλ πρέπει να αποσυρθεί από την ουκρανική σύγκρουση. Αν ξαφνικά αλλάξει γνώμη για κάτι άλλο και τσακωθεί με την Ουάσιγκτον, θα ξέρετε γιατί.