Η επιβίωση της κυριαρχίας της Ουάσιγκτον στον ΟΗΕ

Σε ένα χρόνο, η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών άλλαξε βαθιά: τον Οκτώβριο του 2022, 143 χώρες, υπακούοντας την Ουάσιγκτον, καταδίκαζαν τις «παράνομες προσαρτήσεις» ουκρανικών εδαφών από τη Ρωσία, ενώ τον Δεκέμβριο 2023, 153 κράτη ζήτησαν άμεση ανθρωπιστική κατάπαυση του πυρός στη Γάζα, ενάντια στην γνώμη της Ουάσιγκτον.

Στο παρελθόν, η Ουάσιγκτον μπορούσε να απειλήσει πολλά κράτη και να τους επιβάλει να ψηφήσουν όπως ήθελε η ίδια και να υιοθετήσουν τους κανόνες της. Σήμερα προκαλεί λιγότερο φόβο:

• Βέβαια, η Διοίκηση Ειδικών Επιχειρήσεων των Ηνωμένων Πολιτειών (USSoCom) μπορεί ανά πάσα στιγμή να προβεί σε μυστικές στρατιωτικές επεμβάσεις σε οποιαδήποτε χώρα στον κόσμο και να δολοφονήσει οποιονδήποτε ηγέτη της, αλλά αυτή η τακτική φαίνεται ολοένα και πιο απίθανη σε μεγάλες χώρες.

• Το δε Υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ μπορεί να απαγορεύσει τις εμπορικές συναλλαγές με αυτό ή εκείνο το κράτος, και έτσι να βουλιάζει την οικονομία του ανυπάκουου, ακόμα και να οδηγήσει τον πληθυσμό του σε λιμοκτονία. Σήμερα, η Ρωσία και η Κίνα επιδιώκουν να σπάσουν αυτή την οικονομική πολιορκία.

• Από την άλλη , οι ΗΠΑ διαθέτουν μια γιγάντια μηχανή υποκλοπής επικοινωνιών των «Five Eyes» (Αυστραλία, Καναδάς, Ηνωμένες Πολιτείες, Νέα Ζηλανδία, Ηνωμένο Βασίλειο) και προσπαθούν να εκβιάσουν τους ανυπάκουους, δημοσιεύοντας παραλείψεις ή καταχρήσεις τους.

Από αυτή την άποψη, ο κατάλογος των κρατών που καταψήφισαν την κατάπαυση του πυρός στη Γάζα είναι διαφωτιστικός, εκτός από τις Ηνωμένες Πολιτείες και το Ισραήλ, περιέχει και ορισμένα καθεστώτα με εκπληκτικά χαρακτηριστικά:

• Αυστρία
Ο Karl Nehammer είναι εκπαιδευτής στη πολιτική επικοινωνία. Θα μπορούσε να περάσει σχεδόν οποιαδήποτε απόφαση καθώς διαπρέπει σε αυτήν την τακτική. Στρατιωτικός καριέρας, εργάστηκε με την Ουάσιγκτον ως εκπαιδευτής των αξιωματικών Πληροφοριών. Είναι σήμερα καγκελάριος σε αυτό το πρώην ουδέτερο κράτος.
• Γουατεμάλα
Ο Ιταλο-Γουατεμάλας πρόεδρος, Αλεχάντρο Τζιαματέι, είναι εκπρόσωπος μιας μικρής ομάδας καπιταλιστών. Πολεμάει με δύναμη εναντίον αυτών που πολεμούν κατά της διαφθοράς, φυλακίζοντας εισαγγελείς, αρχηγούς συλλόγων των Ανθρώπινων Δικαιωμάτων και υπερβολικά περίεργους δημοσιογράφους. Πιστός σύμμαχος των Ηνωμένων Πολιτειών, είναι ο μοναδικός λατινο-αμερικανός αρχηγός κράτους που έχει επισκεφθεί το Κίεβο και την Ταϊβάν.
• Λιβερία
Της χώρας εξακολουθεί να προεδρεύει ο ποδοσφαιριστής και τραγουδιστής George Weah. Ο εκλεγμένος πρόεδρος Τζόζεφ Μποακάι δεν έχει ορκιστεί ακόμη. Μην έχοντας πολιτική εμπειρία, ο Weah επέλεξε ως αντιπρόεδρο την Jewel Taylor, σύζυγο του εγκληματία κατά της ανθρωπότητας Τσαρλς Τέιλορ.
• Μικρονησία
Η Μικρονησία ήταν υπό κατοχή των Ηνωμένων Πολιτειών μέχρι ο πρόεδρος ο Ρόναλντ Ρήγκαν αποδεχτεί την ανεξαρτησία της. Σήμερα όμως παραμένει υπό τη κηδεμονία τους, η άμυνά της διασφαλίζεται από το Πεντάγωνο.
• Ναούρου
Μικρή χώρα με λιγότερους από 10.000 κατοίκους, το Ναούρου πήρε την ανεξαρτησία του από την Βρετανική Αυτοκρατορία μόλις το 1968. Όλοι γνωρίζουν στα Ηνωμένα Έθνη ότι ο πρόεδρος David Adeang είναι καιροσκόπος και διεφθαρμένος. Είναι πάντα δυνατό για όποιον πληρώσει να λάβει ευνοϊκή ψήφο από αυτήν τη χώρα.
• Παπούα Νέα Γουινέα
Η Παπούα Νέα Γουινέα πήρε την ανεξαρτησία της από την Βρετανική Αυτοκρατορία μόλις το 1975. Πριν από επτά μήνες, ο σημερινός πρωθυπουργός της, Τζέιμς Μαράπε, υπέγραψε συμφωνία που επιτρέπει στις Ηνωμένες Πολιτείες να χρησιμοποιούν το έδαφός της ως προχωρημένη βάση στον Ειρηνικό. Έχουν πλήρη πρόσβαση σε όλα τα λιμάνια και αεροδρόμια της με αντάλλαγμα διάφορες επενδύσεις. Όταν μετέφερε την πρεσβεία του στο Ισραήλ από το Τελ Αβίβ στην Ιερουσαλήμ, ο Τζέιμς Μαράπε δήλωσε: «Για εμάς που είμαστε Χριστιανοί, δεν μπορούμε να σεβόμαστε πλήρως τον Θεό εκτός αν αναγνωρίσουμε ότι η Ιερουσαλήμ είναι η οικουμενική πρωτεύουσα του λαού και του έθνους του Ισραήλ.»
• Παραγουάη
Ο σημερινός πρόεδρός της, Santiago Peña, προσπαθεί να δώσει ένα λίφτινγκ στους θεσμούς ενώ επαινεί την αντικομμουνιστική δικτατορία του στρατηγού Alfredo Stroessner.
• Τσεχία
Μάλλον θα εκπλαγείτε βλέποντας ένα δεύτερο μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε αυτή τη λίστα. Ο νέος πρόεδρος στρατηγός Petr Pavel είναι προσωπικός φίλου του πρέσβη των ΗΠΑ στην Πράγα. Εκπαιδεύτηκε στις ΗΠΑ και στο Ηνωμένο Βασίλειο και έγινε πρόεδρος της στρατιωτικής επιτροπής του ΝΑΤΟ. Πρώην συνεργάτης του σοβιετικού κατακτητή, ο ίδιος ξαναέγραψε εντελώς τη βιογραφία του και μεταμορφώθηκε σε σύγχρονο δυτικό, αλλά χρησιμοποιεί τη δύναμή του για να ευθυγραμμίσει τη χώρα του με την Ουάσιγκτον.

Άλλα είκοσι τρία κράτη απείχαν. Πρόκειται για σύμμαχους της Ουάσιγκτον και όχι απλές μαριονέτες όπως τα προηγούμενα. Πάντως, οι δυτικοί δεν έχουν πλέον την πλειοψηφία (97 ψήφοι). Η G7 δεν είναι πλέον το σημείο αναφοράς.

Σε αυτό το θέμα, πώς να μην σημειώσουμε την τρέχουσα κατάσταση στην Ιαπωνία όπου μια δικαστική έρευνα ανέδειξε τη γενικευμένη διαφθορά της πολιτικής τάξης. Τουλάχιστον 500 εκατομμύρια δολάρια έχουν καταβληθεί, μεταξύ 2018 και 2022, σε 99 βουλευτές του Φιλελεύθερου Δημοκρατικού Κόμματος στην εξουσία συνεχώς για 67 χρόνια (εκτός δύο διακοπών 4 ετών συνολικά). Αυτό που παρουσιάζεται ως μια «μεγάλη δημοκρατία» είναι στην πραγματικότητα απλώς μια παράσταση που συγκαλύπτει ένα μαφιόζικο σύστημα.
Πώς μπορεί η G7 να ισχυριστεί ότι ενσαρκώνει και υπερασπίζεται ευγενείς αξίες;

Οι Brics, των οποίων τα νέα μέλη θα πάρουν τη θέση τους την 1η Ιανουαρίου 2024, αντιπροσωπεύουν πλέον περισσότερο από το μισό του παγκόσμιου πληθυσμού. Εργάζονται προς την κατεύθυνση ενός πολυπολικού κόσμου. Στο μυαλό τους και σε αντίθεση με τους δυτικούς εφιάλτες (η παγίδα του Θουκυδίδη), δεν πρόκειται να αντικαταστήσουν τις Ηνωμένες Πολιτείες με το δίπολο Κίνας-Ρωσίας, αλλά να εγκαταλείψουν τους δυτικούς κανόνες και να επιστρέψουν στο διεθνές δίκαιο. Αν δεν το καταλαβαίνετε αυτό για το οποίο μιλάω, διαβάστε το άρθρο μου για αυτό το θέμα: «Ποια διεθνής τάξη;» [1]. Οι περισσότεροι από εμάς αγνοούν ότι τα μέλη της «διεθνούς κοινότητας» (δηλαδή η Ουάσιγκτον και οι υποτελείς της) δεν σέβονται πλέον τις υπογραφές τους και παραβιάζουν τις δεσμεύσεις τους, ξεκινώντας με την απόφαση 181 [2] που προέβλεπε τη δημιουργία Παλαιστινιακό Κράτος ή, πιο πρόσφατα, το ψήφισμα 2202 που έπρεπε να αποτρέψει τον πόλεμο στην Ουκρανία. Αγνοούν ότι οι λεγόμενες «κυρώσεις» τους είναι όπλα πολέμου και παραβιάζουν τις αρχές του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών.

Η εξέλιξη της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ) είναι συνέχεια της Κοινωνίας των Εθνών (SDN) (1939). Ενώ ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, Woodrow Wilson, είχε τροποποιήσει βαθιά το αρχικό σχέδιο της Κοινωνίας των Εθνών αρνούμενος την ισότητα μεταξύ των λαών, ο ΟΗΕ την αναγνωρίζει στα κείμενά του, αλλά όχι στην πράξη, όπως φαίνεται για παράδειγμα με την αντιμετώπιση του παλαιστινιακού ζητήματος. Θα καταφέρουν οι Brics να μεταρρυθμίσουν τα Ηνωμένα Έθνη και να τα επαναφέρουν στον σεβασμό των αρχών τους ή θα αποτύχουν να διατηρήσουν την ειρήνη;

Σε αυτήν την προοπτική, η Γενική Συνέλευση δεν αρκέστηκε να απαιτήσει την άμεση ανθρωπιστική κατάπαυση του πυρός στη Γάζα [3]. Πρώτα υιοθέτησε μια σειρά ψηφισμάτων που απαιτούν την εφαρμογή του ψηφίσματος 181, εκείνου του οποίου η μη εφαρμογή είχε προκαλέσει την τρέχουσα διαταραχή. Ειδικότερα, απαιτεί από το Ισραήλ να αποζημιώσει τις περιουσίες των Παλαιστινίων που έδιωξε εδώ και εβδομήντα πέντε χρόνια [4].