Συρία: Σε λίγο, αίρονται τα εμπόδια για τη νέα συμφωνία Sykes-Picot

Συρία: Σε λίγο, αίρονται τα εμπόδια για τη νέα συμφωνία Sykes-Picot
Τιερί Μεϊσάν, Δίκτυο Βολταίρος (Γαλλία) (μτφ. Κριστιάν)
Άρθρο αναφοράς: Πρόσω ολοταχώς για ρώσο-αμερικανική συμφωνία Sykes-Picot στη Μέση Ανατολή
Το 1916, το Ηνωμένο Βασίλειο και η Γαλλία μοιράστηκαν τη Μέση Ανατολή (συμφωνίες Sykes-Picot). Σχεδόν έναν αιώνα αργότερα, οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ρωσία συζητούν για ένα νέο σχέδιο διχοτόμησης σε σφαίρες επιρροής που θα τους επιτρέψει να εκδιώξουν προς όφελος τους τα κέρδη της γαλλο-βρετανικής επιρροής.

Πιθανώς να έχετε παρατηρήσει την αλλαγή στον τόνο του ατλαντικού τύπου για το ζήτημα της Συρίας.
Οι «αντάρτες», αυτοί οι «ήρωες της ελευθερίας», ξαφνικά μετατράπηκαν σε φανατικούς τρομοκράτες που αλληλοσφάζονται. Για τον Τιερί Μεϊσάν, δεν υπάρχει τίποτα καινούργιο κάτω από τον ήλιο: η Ουάσιγκτον εγκατέλειψε απλώς την ιδέα της ανατροπής του Άσαντ και κατευθύνεται προς τη διεξαγωγή της Διάσκεψης Γενεύη II.
Επόμενο βήμα: η απώλεια της γαλλικής επιρροής στην περιοχή.

Στις 13 Ιουνίου, ο εκπρόσωπος του Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας των ΗΠΑ ανακοίνωνε ότι η κόκκινη γραμμή είχε περαστεί: όπως φαινόταν από τα στοιχεία που είχαν συγκεντρωθεί από τους Γάλλους και τους Βρετανούς, η Συρία του Μπασάρ αλ-Άσαντ είχε χρησιμοποιήσει χημικά όπλα εναντίον του ίδιου του λαού της. Θα βλέπαμε ό, τι βλέπαμε... Χωρίς να περιμένει, η νέα ενωμένη Διοίκηση των Χερσαίων Δυνάμεων του ΝΑΤΟ ενεργοποιήθηκε στη Σμύρνη (Τουρκία). Ο πόλεμος ήταν προ των θυρών.

Ένα μήνα αργότερα, εξαφανίστηκε η Δυτική αποφασιστικότητα. Ο ατλαντικός τύπος ανακαλύπτει με φρίκη ότι η ένοπλη αντιπολίτευση στη Συρία αποτελείται από φανατικούς μισητούς από τη συντριπτική πλειοψηφία των Σύρων, ακριβώς αυτά που λέμε και γράφουμε εδώ και δύο χρόνια. Ενώ στο έδαφος, ο Ελεύθερος Συριακός Στρατός και το Μέτωπο Αλ-Νόσρα, αντί να μάχονται ενάντια στα στρατεύματα της Δαμασκού, διεξαγάγουν ο ένας στον άλλο έναν πόλεμο χωρίς όριο.

Τι έχει συμβεί λοιπόν, που οφείλεται αυτή η αλλαγή να μετατραπεί ο πόλεμος «απελευθέρωσης» της Συρίας σε αυτό το τεράστιο χάος;
Στην πραγματικότητα, κανένα από τα διακυβεύματα δεν άλλαξε σε ένα μήνα: ο Αραβικός Συριακός Στρατός δεν χρησιμοποίησε ποτέ χημικά όπλα κατά των «ανταρτών», και οι τελευταίοι δεν «ριζοσπάστηκαν».
Αντιθέτως, το σχέδιο που περιέγραψα, πρώτος, το τελευταίο Νοέμβριο, μπαίνει σιγά-σιγά σε εφαρμογή. Το σημερινό βήμα είναι η εγκατάλειψη της ένοπλης αντιπολίτευσης.

Όλα αυτά μας επιβεβαιώνουν την επιβράδυνση του αγγλοσαξονικού ιμπεριαλισμού.
Η εφαρμογή στον έδαφος των αποφάσεων που λαμβάνονται στην Ουάσιγκτον πραγματοποιείται με άκρως αργό ρυθμό. Η διαδικασία αυτή αναδεικνύει την τύφλωση των δυτικών μέσων ενημέρωσης που αγνοούν αυτές τις αποφάσεις μέχρι να μετουσιωθούν σε δράση.

Ανίκανα να αναλύσουν τον κόσμο όπως είναι, εξακολουθούν να αναμεταδώσουν την αξιόπιστη «πολιτική επικοινωνία».

Έτσι, αυτά που έγραφα [1], τα οποία περιγράφονται ως «θεωρία της συνωμοσίας» από τον κυρίαρχο τύπο mainstream, γίνονται σήμερα φανερά με δέκα μήνες καθυστέρησης.

Ο Eric Schmitt γράφει, συγκρατημένος, στην εφημερίδα New York Times ότι «τα σχέδια της κυβέρνησης των ΗΠΑ είναι πολύ πιο περιορισμένα από ό, τι δήλωνε δημόσια όσο και ιδιωτικά» [2].

Ενώ ο David Ignatius τιτλοφορεί ωμά στην Washington Post : «Οι Σύροι αντάρτες πλακώθηκαν από τη Ουάσιγκτον» [3]. Περίμεναν αντιαρματικά όπλα και έλαβαν κονιάματα 120-χιλιοστών. Τους είχαν υποσχεθεί αεροπλάνα, και έλαβαν καλάσνικοφ. Τα όπλα έρχονται σε μεγάλες ποσότητες, αλλά όχι για την ανατροπή του Μπασάρ αλ-Άσαντ, για να σκοτώνει ο ένας τον άλλο και να μη επιβιώσει κανένας.

Και για να μη υπάρχει καμιά αμφιβολία: ο διευθυντής της CIA, John Brennan, και ο αντιπρόεδρος Τζο Μπάιντεν, έπεισαν το Κογκρέσο, κεκλεισμένων των θυρών, ότι δεν έπρεπε να στείλουν αποφασιστικά όπλα στη Συρία. Ενώ στο Λονδίνο, η Βουλή των Κοινοτήτων μπήκε ολοταχώς στη ρωγμή. Και στο Παρίσι, οι Alain Marsaud και Jacques Myard -για άλλους λόγους- προσπαθούν να πείσουν την Εθνική Συνέλευση για την ίδια δυτική άρνηση να συνεχίσει να υποστηρίζει τους «αντάρτες».

Χωρίς κανένα ενδοιασμό, ο υπουργός Εξωτερικών της Γαλλίας, Λωράν Φαμπιούς, ο οποίος κατήγγειλε το Δεκέμβριο την εγγραφή του Μετώπου Αλ Νόσρα στον κατάλογο των «τρομοκρατικών οργανώσεων» από τις ΗΠΑ, «επειδή κάνουν καλή δουλειά στο έδαφος» (sic), ζήτησε ο ίδιος από τον ΟΗΕ να τους βάλει στο διεθνή κατάλογο των τρομοκρατικών οργανώσεων. Και ο Manuel Valls, ο Γάλλος υπουργός Εσωτερικών, δήλωσε στην France 2 ότι οι Γάλλοι που μάχονται στη Συρία μαζί με τους πρώην ισλαμιστές σύμμαχους του θα πρέπει να συλλαμβάνονται και να διώκονται κατά την επιστροφή τους στη Γαλλία.

Η Διάσκεψη της Γενεύης ΙΙ, για την οποία μιλάμε εδώ και ένα χρόνο, αποσαφηνίζεται.

Τα κυριότερα εμπόδια προέρχονταν από τον Εθνικό Συνασπισμό, που υποστηριζόμενο από το Κατάρ, απαιτούσε την προηγούμενη παράδοση του Μπασάρ αλ-Άσαντ, και από τους Αγγλογάλλους που αρνιόνταν να δούνε τη Σαουδική Αραβία και το Ιράν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.

Ο Αγιατολάχ Χαμενεΐ αφαίρεσε από το παιχνίδι τον πρόεδρο Αχμαντινετζάντ και το επικεφαλής του επιτελείου του Meshaie, ανθρώπους της πίστης και φανατικούς αντι-κληρικούς, για να τον αντικαταστήσει με τον σεΐχη Ρουχανί, έναν πολύ ρεαλιστή θρησκευόμενο. Μόλις εγκατασταθεί ως νέος πρόεδρος του Ιράν στα τέλη Αυγούστου, ο τελευταίος αναμένεται να δεχτεί να συμμετάσχει στις διαπραγματεύσεις.

Από την πλευρά τους, οι Αγγλοσάξονες αφαίρεσαν το Κατάρ από το παιχνίδι, αυτό το γκαζιέρη μικρο-κράτος που χρησιμοποιούσαν για να καμουφλάρουν τη συμμαχία μεταξύ του ΝΑΤΟ και της Μουσουλμανικής Αδελφότητας.

Ανάθεσαν τη διοίκηση των «ανταρτών» στη Συρία, στη Σαουδική Αραβία και μόνο, ενώ παράλληλα άρχισαν τη δυσφήμιση αυτών των «διεθνών ανταρτών» στον τύπο τους. Με ή χωρίς τον βασιλιά Αμπδουλάχ, το Ριάντ αναμένεται επίσης να αποδεχθεί τη διαπραγμάτευση.

Φτιαχτή έκπληξη: με την πιεστική προτροπή του υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Τζον Κέρι, η Παλαιστινιακή Αρχή συμφώνησε να επαναλάβει τις διαπραγματεύσεις με το Ισραήλ, ακόμη και αν το τελευταίο συνεχίζει τον εποικισμό των Παλαιστινιακών Εδαφών.

Εκτός αναπάντεχες ανατροπές στην Αίγυπτο ή την Τυνησία, δεν θα πρέπει πλέον να υπάρχουν μεγάλα εμπόδια, στο επόμενο διάστημα των 2-3 μηνών, για την διεξαγωγή της Γενεύης ΙΙ, του «νέου διευρυμένου Sykes-Picot», με το όνομα των μυστικών συμφωνιών με τις οποίες η Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο μοιράστηκαν τη Μέση Ανατολή κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου.

Κατά τη διάρκεια αυτής της διάσκεψης, οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ρωσία θα μοιραστούν τη Βόρεια Αφρική και την Εγγύς Ανατολή, σε βάρος της Γαλλίας, με τη διαίρεση της περιοχής σε επιμέρους ζώνες που θα διοικηθούν εργολαβικά από τους Σαουδάραβες (σουνίτες) ή τους Ιρανούς (Σιίτες ).

Μετά τον εξαναγκασμό του εμίρη του Κατάρ να παραιτηθεί και την εγκατάλειψη των «ανταρτών» στη Συρία, η Ουάσιγκτον πρόκειται να αποσύρει την περιφερειακή επιρροή της από τον πιστό της σύμμαχο της, τη Γαλλία, η οποία θα έχει λερώσει τα χέρια της για δύο χρόνια για το τίποτα.

Αυτός είναι ο κυνικός νόμος του ιμπεριαλισμού.