Αδύνατη η ειρήνη μεταξύ Ομπάμα και Πούτιν

Βρίσκομαι στην Αγία Πετρούπολη, τη δεύτερη μεγαλύτερη ρωσική πόλη και ανθρωπισμού στολίδι, με έξι εκατομμύρια κατοίκους ή σχεδόν, και δεν μπορώ να καταλάβω, σχετικά με τους Ρώσους, πώς μπορεί κανείς να φανταστεί τη Ρωσία αποκομμένη από την Ευρώπη, είτε πρόκειται για τη πολιτιστική, οικονομική ή πολιτική πλευρά , και ακόμη περισσότερο από τη Δύση γενικότερα, όπως την παρουσιάζει η οργουελική αγγλοσαξονική προπαγάνδα η οποία ασκεί σημασιολογική παραμόρφωση (στα αγγλικά « misnomer ») σε σημείο να περιλαμβάνουν την Ιαπωνία στην G-7, και όμως πολύ ανατολίτική ακόμη, από τη γεωγραφία μέχρι το πολιτισμό της, αλλά όχι τη Ρωσία.

Το δίδυμο της Wall Street-city, που ελέγχει στενά τόσο άνανδρες όσο και αντιλαϊκές κυβερνήσεις (ο Ομπάμα αντιμάχεται τον David Cameron στο πολιτικό μίσος) περιλαμβάνει λοιπόν την Ιαπωνία, φυλετικά κίτρινή και πολιτιστικά ανατολίτικη, και αποκλείει τη λευκή και δυτική Ρωσία, από την αποπροσανατολισμένη και διαφθαρμένη Νέα Δύση του.

Αγκαλιασμένη σε μια ολιστική ματιά, η Αγία Πετρούπολη, η πιο δυτική πόλη της Ρωσίας, πρέπει να το επαναλάβω, αντιπροσωπεύει μία από τις πιο σύγχρονες εστίες του αληθινού ανθρωπιστικού δυτικού πολιτισμού: από τα απαράμιλλα Ρώσικα Μπαλέτα του θεάτρου Mariinsy, μέχρι το υπέροχο Μουσείο Ερμιτάζ, το οποίο κατέχει τη μεγαλύτερη συλλογή έργων ζωγραφικής της Δύσης, για να μην αναφέρω άλλα βοηθητικά στολίδια, το καθένα πιο εκπολιτιστικό από το άλλο, τις ορθόδοξες εκκλησίες της (η ημι-ανατολική θρησκεία που υιοθετήθηκε από τη Ρώμη αρχικά, και στη συνέχεια, από τις Νέες Ρώμη, που ήταν το Βυζάντιο και τελικά από τη Μόσχα), και τα ονειρώδη παλάτια της τόσο ιταλικά από την αρχιτεκτονική τους, και που φαίνονται επίσης να συνδυάσουν Βρετανία, Γαλλία και Γερμανία.

Ο μεγαλειότατος Κινέζος σοφός Κομφούκιος είπε ότι το υπέρτατο σύμβολο του χάους βρίσκεται στη γλωσσική σύγχυση. Το να αποκλείσουν τη Ρωσία, τόσο από το αποβιώσαντα G-8 όσο και από την εντελέχεια μιας φθαρμένης Δύσης από τις γεωπολιτικές επιταγές του αγγλοσαξονικού ζεύγους, και ακόμα χειρότερο, να συγκρίνουν με τραγελαφικό τρόπο τον Πούτιν με τον Χίτλερ, ενώ είναι η Ρωσία η οποία επέτρεψε την πανωλεθρία της ναζιστικής Γερμανίας, είναι σημάδι της βαθιάς απώλειας συνδερέσης (synderesis) [1] και είναι απόδειξη γλωσσικής ακράτειας.

Άλλη γλωσσική σύγχυση για τις γεωπολιτικές ρίζες, είναι το βυζαντινό ζήτημα του αν πρόκειται για ένα νέο Ψυχρό Πόλεμο, σύμφωνα με την επίσημη προειδοποίηση του Χένρι Κίσινγκερ και του Μιχαήλ Γκορμπατσόφ, ή αν είναι ένας πολυδιάστατος πόλεμος, που κυριαρχείται από ένα οικονομικό ζήτημα (αναφέρεται από τον Βλαντιμίρ Πούτιν [2], ό οποίος, στη περίφημη πλέον συνέντευξη που έδωσε στη γερμανική τηλεόραση ARD [3], αναφώνησε ότι το ΝΑΤΟ και οι ΗΠΑ έχουν στρατιωτικές βάσεις σκορπισμένες σε όλο τον κόσμο, μέχρι και στα περίχωρα της ρωσικής επικράτειας, και ο αριθμός τους αυξάνεται συνέχεια. Μετά από αυτό το ξέσπασμα, ο Πούτιν παραδέχτηκε ότι ενώπιον της απόφασης του ΝΑΤΟ να αναπτύξει ειδικές δυνάμεις κοντά στα ρωσικά σύνορα, η Μόσχα πράγματι απάντησε με παρόμοιες ασκήσεις, για παράδειγμα στον Κόλπο του Μεξικού [και ανοικτά των ακτών της Νορμανδίας].
Ο νέος Ψυχρός Πόλεμος κηρύχθηκε ψυχρά, και η επιτομή του είναι ο οικονομικός πόλεμος, μεταξύ άλλων η χειραγωγημένη κατάρρευση των τιμών του πετρελαίου, που αποτελεί μια καθοριστική επίθεση κατά της Ρωσίας.

Σε ένα μακροσκελές έγγραφο [4], ο Βλαντιμίρ Π Kozin –επικεφαλής των συμβούλων του Ρωσικού Ινστιτούτου Στρατηγικών Μελετών- αναφέρει το «δεύτερο Ψυχρό Πόλεμο» που επέβαλλαν στη Ρωσία οι Ηνωμένες Πολιτείες και το ΝΑΤΟ, και αναρωτιέται πώς να ξεπεραστεί.
Εδώ είναι τα τέσσερα αξιώματα του:

1. Οι ΗΠΑ και οι νατοϊκοι τους σύμμαχοι πρέπει να σταματήσουν κάθε στρατιωτική κατασκευή κοντά στα ρωσικά σύνορα, συμπεριλαμβανομένης της σειράς ήδη κλεισμένων στρατηγικών συμφωνιών για τα πυρηνικά και συμβατικά όπλα και οι χώρες αυτές θα πρέπει να θεωρήσουν τη Ρωσία ως μόνιμη σύμμαχο, και όχι ως μόνιμη εχθρό.

2. Όλες οι οικονομικές και χρηματοπιστωτικές «κυρώσεις» κατά της Ρωσία θα πρέπει να αρθούν.

3. Η Ουκρανία θα πρέπει να δηλώσει ότι θα παραμένει με το καθεστώς της ως αδέσμευτης και μη πυρηνικής χώρας για πάντα. Να σημειωθεί ότι κατά το χρόνο της διάλυσης της ΕΣΣΔ, η Ουκρανία παραχώρησε μέρος του κληροδοτήματος πυρηνικών όπλων της, όπως και η Λευκορωσία και το Καζακστάν χωρίς ανάλογη ανταμοιβή από τη αχάριστη διεθνή κοινότητα .

4. Η διεθνής κοινότητα θα πρέπει να αντιταχθεί σθεναρά στις προσπάθειες αναβίωσης των εμμονών του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και να καταπολεμήσει σοβαρά όλες τις μορφές ρατσισμού, ξενοφοβίας, επιθετικού εθνικισμού και σοβινισμού.

Αυτά τα τέσσερα σημεία θα πρέπει να αντιμετωπιστούν στο πλαίσιο μιας ειδικής συνόδου κορυφής ΗΠΑ-Ρωσίας, αλλά όχι με τον Ομπάμα επειδή ο γεωστρατηγικός Kozine εκτιμά ότι είναι «αδύνατο» στο χρόνο που του απομένει για την προεδρία.

Προσθέτει ότι στις παραμονές ενός καθοριστικού πυρηνικού πολέμου, οι σημερινοί πόλεμοι είναι υβρίδια συμβατικών πολέμων και πολέμων παραπληροφόρησης στο κυβερνοχώρο, μέσω διεισδύσεων στις εσωτερικές υποθέσεις των άλλων, που οδηγούν σε ελεγχόμενα χάη και σε πολέμους μέσω εξουσιοδοτημένων συμμάχων («proxy-wars»).

Ο Kozine προτείνει μία ολιστική χαλάρωση, η οποία θέτει σε δράση, «σύμφωνα με την αρχή του μονοπολικού κόσμου, μια αμοιβαία εγγυημένη ασφάλεια».
Υπάρχει μια βαθιά και προσωπική αντιπάθεια των Ρώσων γεωστρατηγιστών εναντίον του Ομπάμα, αλλά δεν φτάνει στα επίπεδα μαζικής Ρωσοφοβίας του Πολωνοκαναδοαμερικανού Μπρεζίνσκι.
Ο Μπρεζίνσκι, έχοντας στήσει μια θανάσιμη παγίδα στην ΕΣΣΔ στο Αφγανιστάν, υπολόγιζε να βαλκανιοποιήσει ό, τι απέμεινε από τη Ρωσία σε τρία κομμάτια, με σκοπό να ενσωματώσει την Ουκρανία στο ΝΑΤΟ, όπως το αναφέρει στο σήμερα ξεπερασμένο βιβλίο του, Η Μεγάλη Σκακιέρα , βιβλίο που δεν είχε προβλέψει την ήττα των ΗΠΑ στο Ιράκ και το Αφγανιστάν ούτε την έλευση της νέας τριπολικής γεωστρατηγικής τάξης (Ρωσία, ΗΠΑ, Κίνα).

Ο πραγματικός γεωστρατηγικός σύμβουλος του Ομπάμα δεν είναι άλλος από τον ίδιο τον Μπρεζίνσκι, πρώην σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας του Κάρτερ, που εξακολουθεί να βασανίζεται από τις αταβιστικές φοβίες του, στα 86 του χρόνια.
Οι Ρώσοι γεωστρατηγιστές έχουν χάσει κάθε ελπίδα για την επίτευξη συμφωνίας με τον Ομπάμα -αδύνατη λοιπόν η ειρήνη- ενώ ο τελευταίος έχει κάθε συμφέρον να παγώσει την ουκρανική διαμάχη μέχρι να περάσει τα ηνία σε ένα εχθρικό Κογκρέσο.
Ίσως οι Ρώσοι προτιμούν να περιμένουν για το επόμενο πρόεδρο των ΗΠΑ, σε τρία χρόνια, για να διαπραγματευτούν.
Θα ήταν υποκειμενική οφθαλμαπάτη να ανατεθούν στους Ρώσους και Αμερικανούς εντολοδόχους, πολιτικές που είναι το προϊόν των πολεμικών μηχανών τους και ορισμένων ομάδων συμφερόντων.

Η στάση ενός think tank του μεγέθους του Ρωσικού Ινστιτούτου Στρατηγικών Μελετών έχει μικρή σχέση με την κοινοτοπία του ψυχολογικού πολέμου, φαύλη μαύρη προπαγάνδα, που γεμίζει τις σελίδες των αγγλοσαξονικών οικονομικών δημοσιεύσεων, από το The Economist στην εφημερίδα Wall Street Journal , οι οποίες, από τη χρηματοπιστωτική τους άνεση, δεν σταματούν να υποκινήσουν τον πόλεμο μεταξύ των ΗΠΑ και της Ρωσίας.

Θα διαθέτουν άραγε, οι θανατηφόροι τραπεζίτες της Wall Street και του City αρκετά αντιπυρηνικά καταφύγια όπου να χωθούν εκείνη την ερχόμενη ημέρα;