Η εκστρατεία του ΝΑΤΟ κατά της ελευθερίας της έκφρασης

Τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 ακολούθησε μια μόνιμη κατάσταση έκτακτης ανάγκης και μια σειρά πολέμων. Όπως το έγραφα εκείνη την εποχή, η θεωρία σύμφωνα με την οποίαν η 11η Σεπτεμβρίου οργανώθηκε από τζιχαντιστές, των οποίων η ηγεσία βρίσκεται σε μια αφγανική σπηλιά δεν αντέχει σε ανάλυση. Αντίθετα όλα δείχνουν ότι έχουν οργανωθεί από μια φατρία του στρατιωτικού-βιομηχανικού συμπλέγματος.

Αν αυτή η ανάλυση είναι σωστή, τότε θα δούμε τόσο τις Ηνωμένες Πολιτείες όσο και τα συμμαχικά κράτη να παίρνουν μέτρα αυταρχισμού και καταστολής.

Δεκαπέντε χρόνια αργότερα, η πληγή που άνοιξα δεν έκλεισε ακόμα, αντιθέτως. Στο Patriot Act και στους πόλεμους για το πετρέλαιο προστέθηκαν οι «αραβικές ανοίξεις». Η πλειοψηφία του λαού των ΗΠΑ δεν πιστεύει πια τις δηλώσεις της κυβέρνησης, μάλιστα δίνοντας τη ψήφο του στον Ντόναλντ Τραμπ, εξέφρασε την απόρριψη του συστήματος που αναδύθηκε μετά την 11η Σεπτέμβριου.

Έτυχε να ανοίξω την παγκόσμια συζήτηση για την 11/9, να συμμετέχω στην τελευταία κυβέρνηση της λιβυκής αραβικής Τζαμαχιρίας και να μεταδίδω επί τόπου τον πόλεμο στη Συρία. Καταρχάς, η κυβέρνηση των ΗΠΑ πίστεψε ότι μπορούσε να σταματήσει τη πυρκαγιά, κατηγορώντας με ότι γράφω ό τι να είναι για να βγάλω λεφτά και αγγίζοντας με εκεί που νόμιζε ότι με πονάει, δηλαδή στο πορτοφόλι. Ωστόσο, οι ιδέες μου συνέχισαν να εξαπλώνονται. Τον Οκτώβριο του 2004, όταν 100 προσωπικότητες των ΗΠΑ υπέγραψαν μια αίτηση που ζητούσε την επανάληψη της έρευνας σχετικά με τις επιθέσεις της 11/9, η Ουάσιγκτον άρχισε να φοβάται [1]. Το 2005, συγκέντρωσα στις Βρυξέλλες πάνω από 150 προσωπικότητες από όλο τον κόσμο - συμπεριλαμβανομένων επισκεπτών από τη Συρία και τη Ρωσία, όπως τον πρώην επικεφαλής των στρατών της Ομοσπονδίας, στρατηγό Leonid Ivashov- για να καταγγείλω τους νεο-συντηρητικούς , δείχνοντας ότι το πρόβλημα γινόταν παγκόσμιο [2].

Κατά τη διάρκεια της θητείας του Ζακ Σιράκ, τα Ηλύσια ανησυχούσαν για την ασφάλεια μου, ενώ η κυβέρνηση Μπους ζήτησε το 2007 από τον νεοεκλεγέντα πρόεδρο Νικολά Σαρκοζί να με εξαλείψει σωματικά. Όταν πληροφορήθηκα από έναν φίλο αξιωματικό στο επιτελείο για τη θετική ανταπόκριση του, δεν είχα παρά μόνο ένα τρόπο να ξεφύγω: την εξορία. Οι άλλοι φίλοι μου, ήμουν για 13 χρόνια εθνικός γραμματέας του κόμματος της ριζοσπαστικής αριστεράς, με κοίταξαν δύσπιστοι, ενώ ο Τύπος με κατηγορούσε ότι βούλιαζα σε παράνοια. Κανείς δεν ήρθε δημοσίως να με βοηθήσει. Βρήκα καταφύγιο στη Συρία και περιπλανιόμουνα στον κόσμο έξω από την περιοχή του ΝΑΤΟ, ξεφεύγοντας από αρκετές απόπειρες δολοφονίας ή απαγωγής. Εδώ και δεκαπέντε χρόνια, άνοιξα συζητήσεις που είναι ευρέως διαδεδομένες. Ήμουν πάντα αντικείμενο επίθεσης όταν ήμουν μόνος, αλλά όταν μοιράστηκαν οι ιδέες μου, υπάρχουν χιλιάδες άνθρωποι οι οποίοι διωχτήκαν επειδή τις διέδιδαν.

Την ίδια εποχή ο Cass Sunstein (σύζυγος της πρέσβειρας των Ηνωμένων Πολιτειών στα Ηνωμένα Εθνη, Σαμάνθα Πάουερ [3]) συνέταξε με τον Adrian Vermeule για τα πανεπιστήμια του Σικάγου και του Χάρβαρντ ένα μνημόνιο για την καταπολέμηση των « θεωριών συνωμοσίας » όπως αποκαλούν το κίνημα που ξεκίνησα. Στο όνομα της υπεράσπισης της «Ελευθερίας» κατά του εξτρεμισμού, οι συγγραφείς ορίζουν ένα πρόγραμμα για να εξολοθρέψουν αυτή την αντιπολίτευση:

«Μπορούμε εύκολα να φανταστούμε μια σειρά από πιθανά μέτρα.
– 1. Η κυβέρνηση μπορεί να απαγορεύσει τις θεωρίες συνωμοσίας.
– 2. Η κυβέρνηση θα μπορούσε να επιβάλει κάποιο είδος φόρου, σε όσους διαδίδουν τέτοιες θεωρίες.
– 3. Η κυβέρνηση θα μπορούσε να συμμετάσχει σε μια αντι-συζήτηση για τη δυσφήμιση των θεωριών συνωμοσίας.
– 4. Η κυβέρνηση θα μπορούσε να προσλάβει αξιόπιστους ιδιώτες να συμμετάσχουν σε μια αντι-συζήτηση.
– 5. Η κυβέρνηση θα μπορούσε να συμμετάσχει σε άτυπη επικοινωνία με τρίτους και να τους ενθαρρύνει » [4]

Η κυβέρνηση Ομπάμα δίστασε να επιλέξει δημοσίως αυτόν τον δρόμο. Αλλά τον Απρίλιο του 2009, πρότεινε στη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ στο Στρασβούργο, να δημιουργηθεί μια υπηρεσία « Στρατηγικής Επικοινωνίας ». Επίσης, έδιωξε τον Anthony Jones του Λευκού Οίκου το 2009, επειδή ο διάσημος δικηγόρος είχε εκφραστεί ξεκάθαρα για το θέμα [5].

Το σχέδιο για μια υπηρεσία στρατηγικής επικοινωνίας του ΝΑΤΟ παρέμεινε στις καλένδες μέχρι να εκδηλωθεί η κυβέρνηση της Λετονίας. Τελικά εγκαταστάθηκε στη Ρίγα, υπό τη διεύθυνση του Janis Karklins, επίσης υπεύθυνος στον ΟΗΕ για την Παγκόσμια Διάσκεψη Κορυφής για την Κοινωνία της Πληροφορίας και το Φόρουμ για τη Διακυβέρνηση του Διαδικτύου. Σχεδιασμένο από Βρετανούς, συγκαταλέγονται μέλη από τη Γερμανία, την Εσθονία, την Ιταλία, το Λουξεμβούργο, τη Πολωνία και το Ηνωμένο Βασίλειο. Στην αρχή, αρκέστηκε να πολλαπλασιάσει τις μελέτες.

Τα πάντα άλλαξαν το 2014, όταν η δεξαμενή σκέψης της οικογένειας Χοντορκόφσκι, του «Ιδρύματος της Σύγχρονης Ρωσίας» (Institute of Modern Russia) στη Νέα Υόρκη, δημοσίευσε μια ανάλυση των δημοσιογράφων Peter Pomerantsev και Michael Weiss [6]. Σύμφωνα με την έκθεσή τους, η Ρωσία έχει αναπτύξει ένα τεράστιο σύστημα προπαγάνδας στο εξωτερικό. Ωστόσο, αντί να παρουσιάζεται ευνοϊκά όπως κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, η Μόσχα φαίνεται ότι είχε αποφασίσει να κατακλύσει την Δύση με «θεωρίες συνωμοσίας», προκειμένου να δημιουργηθεί γενική σύγχυση. Επίσης ανέφεραν, ότι αυτές οι «θεωρίες» δεν περιορίζονταν στην 11η Σεπτεμβρίου, αλλά επεκτείνονταν και στον πόλεμο εναντίον της Συρίας.

Επιδιώκοντας να επαναφέρει τον αντι-σοβιετισμό του Ψυχρού Πολέμου, η έκθεση αυτή σηματοδοτούσε την ανατροπή των αξιών. Μέχρι τότε, η άρχουσα τάξη των ΗΠΑ προσπαθούσε να κρύψει το έγκλημα της 11ης Σεπτεμβρίου κατηγορώντας μερικούς ασήμαντους γενειοφόρους. Από δω και στο εξής σκοπεύουν να κατηγορήσουν ένα ξένο κράτος ότι είναι υπεύθυνο για τα νέα εγκλήματα τα οποία η Ουάσινγκτον είχε διαπράξει στη Συρία.

Τον Σεπτέμβριο του 2014, η βρετανική κυβέρνηση συγκρότησε την 77η Ταξιαρχία, μια μονάδα για την αντιμετώπιση της ξένης προπαγάνδας. Περιλαμβάνει 440 στρατιωτικούς και περισσότερους από χίλιους δημόσιους υπάλληλους του Υπουργείου Εξωτερικών, καθώς επίσης την Μονάδα Συνεργασίας και Σταθεροποίησης (MI6). Δεν είναι γνωστοί οι στόχοι της. Συνεργάζεται με την 361η Ταξιαρχία Πολιτικών Υποθέσεων (Civil Affairs Brigade) του στρατού ξηράς των ΗΠΑ (με έδρα τη Γερμανία και την Ιταλία). Αυτές οι στρατιωτικές μονάδες χρησιμοποιήθηκαν για να διαταράξουν τις δυτικές ιστοσελίδες που προσπαθούν να αποδείξουν την αλήθεια, τόσο για την 11η Σεπτεμβρίου όσο και για το πόλεμο κατά της Συρίας.

Αρχές του 2015, η Anne Applebaum (σύζυγος του Πολωνού πρώην υπουργού Άμυνας, Radosław Sikorski) ίδρυσε στο «Κέντρο για την Ανάλυση της Ευρωπαϊκής Πολιτικής» (Center for European Policy Analysis) της Ουάσιγκτον, μια μονάδα με την ονομασία «Πρωτοβουλία για τον Πόλεμο των Πληροφοριών» (Information Warfare Initiative) [7], με αρχικό στόχο την αντιμετώπιση των ρωσικών υπηρεσιών πληροφοριών στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη. Εκμυστηρεύτηκε αυτή την πρωτοβουλία στον Peter Pomerantsev (αναφέρθηκε παραπάνω) και στον Edward Lucas, έναν από τους συντάκτες της εφημερίδας The Economist.

Παρά το γεγονός ότι ο Pomerantsev είναι ταυτόχρονα ένας των εισηγητών του «Ιδρύματος της Σύγχρονης Ρωσίας» και επικεφαλής του Information Warfare Initiative, δεν αναφέρεται πλέον στην 11η Σεπτεμβρίου, αλλά ούτε θεωρεί τον πόλεμο εναντίον της Συρίας κεντρικό ζήτημα, αλλά ως ένα διαρκώς επανερχόμενο θέμα που επιτρέπει να διασπείρει ζιζάνια για τη δράση του Κρεμλίνου. Εστιάζει τα βέλη του στο τηλεοπτικό κανάλι Russia Today και στο πρακτορείο ειδήσεων Sputnik, δύο ρωσικά τηλεοπτικά μέσα δημοσίου συμφέροντος.

Τον Φεβρουάριο του 2015, η δεξαμενή σκέψης του γαλλικού Σοσιαλιστικού Κόμματος και του National Endowment for Democracy (NED), το Ίδρυμα Jean-Jaurès, δημοσιεύει με τη σειρά του ένα σημείωμα με τον τίτλο «Συνομωσιολογία , μια επισκόπηση « [8]. Αγνοεί τις εξελίξεις σχετικά με τη Ρωσία και επαναλαμβάνει τη συζήτηση όπου την είχε αφήσει ο Cass Sunstein. Προτείνει απλά και καθαρά να απαγορευθεί στους «συνωμοσιολόγους» να εκφράζονται. Ο δε Υπουργός Παιδείας οργάνωσε εργαστήρια σε σχολεία για να προϊδεάσει τους μαθητές κατά των «συνωμοσιολόγων».

Στις 19 και 20 Μαρτίου του 2015, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο ζήτησε από την Ύπατη Εκπρόσωπο Federica Mogherini να προετοιμάσει ένα σχέδιο « στρατηγικής επικοινωνίας » για να καταγγείλει τις εκστρατείες παραπληροφόρησης της Ρωσίας σχετικά με την Ουκρανία. Το Συμβούλιο δεν ανέφερε ούτε την 11η Σεπτεμβρίου ούτε τον πόλεμο κατά της Συρίας επιλέγοντας να περιοριστεί μόνο στα γεγονότα της Ουκρανίας.
Τον Απρίλιο του 2015, η κα Mogherini ίδρυσε στο κόρφο της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Εξωτερικής Δράσης (ΕΥΕΔ) μια μονάδα Στρατηγικών Επικοινωνιών, [9] υπό την διεύθυνση του βρετανού πράκτορα της MI6, Giles Portman. Διανέμει σε πάρα πολλούς Ευρωπαίους δημοσιογράφους, δύο φορές την εβδομάδα, επιχειρήματα που δήθεν αποδεικνύουν την κακή πίστη της Μόσχας, επιχειρήματα που τροφοδοτούν σε μεγάλο βαθμό τα ευρωπαϊκά μέσα ενημέρωσης.

Με την ίδρυσή του, το «Κέντρο Στρατηγικής Επικοινωνίας» του ΝΑΤΟ συμπεριέλαβε μια υπηρεσία του Ατλαντικού Συμβουλίου (Atlantic Council) και το Digital Forensics Research Lab. Καταρτίστηκε ένα εγχειρίδιο στρατηγικής επικοινωνίας από το ΝΑΤΟ. Στόχος του είναι να συντονίσει και να αντικαταστήσει όλο τον προηγούμενο μηχανισμό για τη Δημόσια Διπλωματία, τις Δημόσιες Σχέσεις (Public Affairs ), τις στρατιωτικές δημόσιες σχέσεις, τις επιχειρήσεις στα συστήματα ηλεκτρονικής επικοινωνίας (Information Operations) και ψυχολογικών επιχειρήσεων (Psyops).

Εμπνευσμένη από το ΝΑΤΟ, η πρώην Υπουργός Εξωτερικών της Πολωνίας που έγινε ευρωβουλευτής, Anna Fotyga, πρότεινε να εγκριθεί από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις 23 Νοέμβρη 2016 ένα ψήφισμα σχετικά με την « στρατηγική επικοινωνία της Ένωσης για την αντιμετώπιση της προπαγάνδας εναντίον της » [10]. Και πάλι, ο στόχος κινείται: δεν είναι πλέον να μετριαστεί ο λόγος περί 11ης Σεπτεμβρίου, ούτε εκείνος για το πόλεμο κατά της Συρίας, αλλά να δημιουργήσουν ένα αμάλγαμα μεταξύ του λόγου αμφισβήτησης των γεγονότων στην Ουκρανίας και εκείνου του Νταές. Και επιστρέφουμε έτσι στο σημείο εκκίνησης: εκείνοι που αμφισβητούσαν την 11/9 στόχευαν, σύμφωνα με το ΝΑΤΟ, στην αποκατάσταση της Αλ-Κάιντα, εκείνοι που κάνουν το παιχνίδι της Ρωσίας στοχεύουν την καταστροφή της Δύσης όπως κάνει το Νταές. Και δεν έχει σημασία που το ΝΑΤΟ υποστηρίζει την Αλ Κάιντα στο ανατολικό Χαλέπι.

Εκτοξευμένη από ένα ηχηρό άρθρο της Washington Post, στις 24 Νοεμβρίου 2016 [11], μια μυστηριώδης ομάδα Propaganda or Not ? κατάρτισε έναν κατάλογο 200 ιστοσελίδων –συμπεριλαμβανομένου του Voltairenet.org- που φέρονται να πληρώνονται από το Κρεμλίνο για να αναμεταδίδουν τη ρωσική προπαγάνδα και να δηλητηριάζουν την αμερικανική κοινή γνώμη σε σημείο που την ώθησε να ψηφίσει τον Τραμπ.

Αν και η Προπαγάνδα ή όχι; δεν δημοσιεύει τα ονόματα των υπευθύνων της, αναφέρει ότι συγκεντρώνει τέσσερις οργανώσεις: Polygraph, The Interpreter, το Center for European Policy Analysis και το Digital Forensic Research Lab.
– Το Polygraph είναι ένας ιστότοπος της Φωνής της Αμερικής , ραδιόφωνο και δημόσια αμερικανική τηλεόραση που ελέγχεται από το Broadcasting Board of Governors.
– The Interpreter είναι το περιοδικό του Institute of Modern Russia, που τώρα μεταδίδεται από τη Φωνή της Αμερικής.
– Το Center for European Policy Analysis είναι ένα παρακλάδι του National Endowment for Democracy (NED) με επικεφαλής τον Zbigniew Brzezinski και την Madeleine Albright.
– Τέλος, το Digital Forensic Research Lab είναι ένα πρόγραμμα του Ατλαντικού Συμβουλίου (Atlantic Council)

Σε ένα έγγραφο που εκδίδεται από τη Προπαγάνδα ή όχι;, αυτή η ψευδο-ΜΚΟ που προέρχεται από ενώσεις που χρηματοδοτούνται από την κυβέρνηση Ομπάμα ονομάζει τον εχθρό: τη Ρωσία.

Την κατηγορεί ότι βρίσκεται πίσω από το κίνημα για την αλήθεια σχετικά με την 11/9 και ιστοσελίδες που υποστηρίζουν τη Συρία και την Κριμαία.

Το Κογκρέσο των Ηνωμένων Πολιτειών ψήφισε στις 2 Δεκέμβριου 2016 ένα νόμο που απαγορεύει κάθε στρατιωτική συνεργασία μεταξύ Ουάσινγκτον και Μόσχας.

Σε λίγα χρόνια, το ΝΑΤΟ έχει επαναφέρει τον Μακαρθισμό.