Νέες διαβουλεύσεις για τη Συρία στη Γενεύη

Τα Ηνωμένα Έθνη προετοιμάζουν τέσσερις θεματικές ομάδες εργασίας, «για να ξεκινήσει ένα κίνημα υπέρ ενός συριακού εγγράφου-πλαισίου για την υλοποίηση του Ανακοινωθέντος της Γενεύης», σύμφωνα με την παρουσίαση που έκανε ο Staffan de Mistura προς το Συμβούλιο Ασφάλεια [1].

Και εκεί βρίσκεται το πρόβλημα: ποτέ ο Lakhdar Brakimi ούτε ο Staffan de Mistura ανέφεραν τις προσπάθειες που καταβάλλονται από τις 30 Ιουνίου 2012 από την Αραβική Δημοκρατία της Συρίας για να συμμορφωθεί με αυτό το κείμενο.

Πηγαίνοντας πίσω τρία χρόνια, ο Συριακός Αραβικός Στρατός μόλις είχε νικήσει τους τακφιριστές. Το Ισλαμικό Εμιράτο του Μπάμπα Αμρ είχε παραδοθεί και συμφωνίες είχαν συναφθεί κρυφά με τη Γαλλία και την Τουρκία, συμπεριλαμβανομένης της επιστροφής των ξένων αξιωματικών αιχμάλωτων σε αντάλλαγμα για την ειρήνη. Οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ρωσία συζητούσαν να μοιραστούν τη Μέση Ανατολή και είχαν καλέσει την «Ομάδα Δράσης για τη Συρία» για να συντάξουν το «Ανακοινωθέν της Γενεύης».
Γνωρίζουμε ότι αυτή η συμφωνία μεταξύ των μεγάλων δυνάμεων ακυρώθηκε έξι ημέρες αργότερα από τη Διάσκεψη των «Φίλων της Συρίας» στο Παρίσι, ακολουθούμενη από τη δραματική παραίτηση του Κόφι Ανάν.
Ξεκίνησε ένας δεύτερος πόλεμος, πολύ πιο θανατηφόρος. Εναντιώνει οριακά από τώρα και στο εξής Σύριους μεταξύ τους και κυρίως τους ξένους τζιχαντιστές με τους Συρους.

Το Ανακοινωθέν βασίζεται στο σχέδιο έξι σημείων του Κόφι Ανάν, το οποίο το ίδιο βασίζεται στις πέντε προτάσεις του προέδρου Μπασάρ Άσαντ.
Προβλέπει: το τέλος της βίας υπό τον έλεγχο του ΟΗΕ, την απελευθέρωση των κρατουμένων, την ελεύθερη κυκλοφορία των ξένων δημοσιογράφων, την ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι και διαδήλωσης [2]. Περαιτέρω, το Ανακοινωθέν αναφέρει, για τη μετάβαση από τον πόλεμο στην ειρήνη, τη δημιουργία ενός οργάνου μεταβατικής κυβέρνησης που απαρτίζεται από αμοιβαία συναίνεση, τη σύνταξη ενός νέου συντάγματος, και μια δέσμευση για την εθνική συμφιλίωση.

Τι έγινε από τότε;
Πρώτον, ορισμένοι από τους υπογράφοντες του Ανακοινωθέντος (Ηνωμένες Πολιτείες, Γαλλία, Κουβέιτ, Κατάρ, Ηνωμένο Βασίλειο, Τουρκία) δεν τήρησαν τον λόγο τους και ξανάρχισαν τον πόλεμο με τους «Φίλους της Συρίας» οργανώνοντας τη μεταφορά εκατοντάδων χιλιάδων μαχητών.
Δεύτερον, το «Εθνικό Συμβούλιο» και τα άτομα που ενώθηκαν με αυτό στα πλαίσια του «Εθνικού Συνασπισμού των δυνάμεων της αντιπολίτευσης και την επανάστασης» άλλαξαν τις συνθήκες εφαρμογής του Ανακοινωθέντος απαιτώντας την «πτώση του καθεστώτος» και υποστηριζόμενα τη τρομοκρατία.
Τρίτον, η Αραβική Δημοκρατία της Συρίας, η νομοταγής αντιπολίτευση και οι πρώην ομάδες ενόπλων ανταρτών άρχισαν, μόνοι τους και εναντίον όλων, την υλοποίηση του Ανακοινωθέντος και καταπολεμούν μαζί τη τρομοκρατία.

Έτσι, πολλοί κρατούμενοι επωφελήθηκαν από αμνηστίες, εκατοντάδες ξένοι δημοσιογράφοι ήταν ελεύθεροι να επισκεφθούν τη χώρα, τα πολιτικά κόμματα μπορούσαν να αναπτύξουν ανάλογα με τις ανάγκες τους. Η Δημοκρατία και οι ομάδες ανταρτών έχουν συνάψει πολυάριθμες συμφωνίες συμφιλίωσης. Ο Πρόεδρος προχώρησε σε αλλαγές του υπουργικού συμβούλιου για να συμπεριληφθούν και εκπρόσωποι νέων πολιτικών οικογενειών σε μιας κυβέρνηση εθνικής ενότητας σύμφωνα με την περιγραφή που δίνει το Ανακοινωθέν για τη σύσταση του μεταβατικού κυβερνητικού οργάνου.

Πολλά απομένουν να γίνουν.
Πρώτα να ηττηθεί η τρομοκρατία -με τη βοήθεια του ΟΣΣΑ- και η ολοκληρωτική ιδεολογία της Μουσουλμανικής Αδελφότητας.
Και στη συνέχεια να τελειοποιηθεί το Σύνταγμα, να διεξαχθούν δημοτικές εκλογές το Δεκέμβριο και βουλευτικές εκλογές μόλις κηρυχτεί η κατάπαυση του πυρός.

Ας ελπίσουμε ότι, αυτή τη φορά, κανείς δεν θα βάλει εμπόδιο, ότι ο καθείς θα συμμετέχει και θα αποδεχθεί δημοκρατικά τις επιλογές του κυρίαρχου λαού.